Helemaal Zen

 Nogal wat jaren geleden toen we op El Hierro waren, had ik een stel sokken op de pennen staan. Sokken breien op reis vind ik leuk omdat ik op die manier altijd een soort herinnering aan mijn voeten heb. Zo heb ik nog Kerst-sokken uit Muiden (2010) in de la en crèmekleurige sokken (onhandig, want ze worden veel te snel vuil ;-) ) gemaakt in Andalusië.

De El Hierro-sokken-in-de-maak zaten in mijn handbagage en gingen zonder probleem het vliegtuig in. De breipennetjes waren van bamboe en niet zoals vroeger van metaal, waarschijnlijk ging het daarom probleemloos? Een paar uur alleen maar zitten (in het vliegtuig) is niets voor mij, met een beetje breien gaat de tijd lekker snel en het blijkt (echt, ik wist het al véél langer) ;-) dat breien meditatief is - in ieder geval voor mij. Dus tijdens het reizen was (en ben) ik met een breiwerkje helemaal Zen!

Het resultaat mocht er zijn: een zwarte ondergrond met een verlopend garen in blauw/groen/lila. Helaas hadden deze sokken geen lang leven.... Het zwarte garen bleek enorm te krimpen in de was!

Toen we een paar weken geleden opnieuw naar El Hierro gingen, wist ik meteen wat er nog meer mee zou gaan: een stel sokken wat al langere tijd op de pennen stond en waar maar geen eind aan leek te komen. Dit was de gelegenheid voor een nieuw stel El-Hierro-sokken! En al was het 29 - 34 graden, de sokken vorderden gestaag. Thuisgekomen hoefde ik nog maar een klein stukje van de teen. En zeg nou zelf. De El Hierro sokken anno 2021 zijn toch prima gelukt? Lekker vrolijk en heerlijk warm voor de koelere winter die er straks weer aan komt!