Geen kerstboom te vinden

Van één van de weinige foto's van vroeger weet ik dat we met kerst een kerstboom in huis hadden. Ik weet het, omdat ik met mijn handje naar een bal reik. Het was een echte kerstboom met van die grote ouderwetse elektrische lichtjes, 'kralen kettingen' en de klassieke ballen en figuurtjes - alles zilverkleurig.

...het sierlijke vogeltje....

...het klokje....

De gedeukte bal...

Daarna volgde er een periode waarin ik mij niet kan herinneren dat er een kerstboom in huis stond. Was het om de streng religieuze redenen? Of was het gesleep met een boom, de kamer op zijn kop en de naalden die tot nog in maart te vinden waren, gewoon te veel gedoe...? 

Wel was er altijd een kerststukje op tafel, met een rode kaars er in. Af en toe ging de kaars aan en bleef het licht in huis uit. Je werd er vanzelf een beetje stil van.

Eenmaal uit huis kocht ik wél elk jaar een kerstboom. Eerst een afgezaagde, die je liters water moest geven maar waarvan de naalden tóch uitvielen. Elke dag als het ging schemeren deed ik de lichtjes in de kerstboom aan, tot laat in de avond. En dan zo min mogelijk andere lampen aan.... dat gevoel en die sfeer is maar slecht te vangen in woorden.

Later werd het een kerstboom-met-kluit die ik na kerst in de tuin pootte. Soms had dat succes en groeide er achterin de tuin een heuse kerstboom die beschutting gaf aan vogeltjes. Het jaar daarop hing ik kleine vetbolletjes en pindaslingers in het boompje - kerst voor de vogeltjes! Al die jaren bleef ik trouw aan mijn favoriete kleuren als versiering: rood, goud en houten ornamentjes. 

Met de kunstkerstboom had ik een haat-liefde verhouding: het was een eenmalige aanschaf en met voorzichtig opruimen (ik had er zelfs een extra stoffen zak voor gemaakt) ging de boom járen mee. Maar het voelde nooit helemaal echt. De kerstboom bleef daardoor weleens een jaartje op zolder staan en toen we verhuisden naar het eiland in de Atlantische Oceaan liet ik de kerstboom met alles d'r op en d'r aan zonder problemen achter. 

In ons nieuwe thuisland blijkt dat dit de enige Spar op het eiland is. Voor de rest zijn er geen kerstbomen of sparren op de Canarische eilanden te vinden. Ze groeien er gewoon niet. Er is wel een ander soort naaldboom, de Pinus canariensis, met  naalden van wel 20 centimeter lang. Zulke lange naalden zijn dan weer wél heel makkelijk op te ruimen 😉 

Ook dit jaar komt er geen kunstkerstboom in huis. Lijkt me ook niet zo handig met Doerak die het af en toe op zijn heupen krijgt met zijn gekke-puppy-uurtje...

Heb jij een kerstboom in huis? En welke kleur is jouw favoriet? 

🎄Dit was dag 6 van mijn Blogmast: een uitdaging om elke dag van december een blog te schrijven, gerelateerd aan kerstmis....