Gezonde bommetjes

 Afgelopen weekend heb ik de vijgen geoogst die na de erg warme dagen bij bosjes tegelijk rijpen. Het is een onooglijke  boom in een hoekje. Gelukkig niet erg groot en ik kan vrijwel alle takken bereiken al staat de vijg aan rand van een terras met een diepte er onder van ongeveer 3 meter. Met het plukken hield ik met een schuin oogje de afgrond in de gaten.

Vijgen rijpen niet na als ze geplukt zijn, ze rijpe aan de boom en zijn dan meteen eetbaar. Hierdoor is het oogsten/plukken ervan een nauwkeurig werkje. Een paar dagen de boel in de gaten houden en checken: bij héél zachtjes in de vrucht drukken - niet eens knijpen - voel je of ze rijp zijn of niet. Rijpe vijgen voelen voor hun grootte ook best zwaar aan. 

Wacht je te lang, dan zijn de vijgen te zacht en druk je ze tijdens de pluk al bijna tot moes. Overrijpe vijgen zijn een zoet smul festijn voor insecten en vogels. Vijgen zijn een goede bron van vitaminen A, B en C, hebben mineralen zoals kalium en calcium en bevatten ijzer en vezels. Rijpe vijgen eet je met de schil en die is rijk aan antioxidanten. Gezonde vitamine bommetjes dus! 

Gewapend met een mandje baande ik mij een weg door de droge stoppels en stengels van dit stuk land wat in zomerrust ligt. Alle zaden van al die gedroogde plantjes plakten aan broek, sokken, veters en schoenen. Hoe dichter ik bij de vijg kwam, hoe meer rijpe vruchten ik zag. Na een half uurtje waren alle rijpe vijgen geplukt en hing er nog minstens eenzelfde hoeveelheid aan groene exemplaren. Die zijn voor een tweede pluk! Weer thuis ging de oogst op de weegschaal: 2,5 kilo. 

Er gaan bakjes en schaaltjes met vijgen naar vrienden want vers geplukte vijgen zijn zó lekker, dat moet je geproefd hebben! En verser dan dit kan niet, ze zijn bijna nog warm van de zon 😉 De rest verwerk ik in een vijgenjam voor in de winter. De zon in een potje.