Update over stukje tuin

Ons huisje is tegen een berg aangeplakt, samen met nog 8 andere huisjes. Vanaf de weg is het welgeteld 100 traptreden lopen om bij ons huis te komen. Vooral in het begin waren we niet gewend aan zoveel treden. We stampten lekker door - hóp even die trap op - maar stonden dan de eerste weken hijgend bovenaan de trap zogenaamd 'te genieten van ons uitzicht', met onze tong op de schoenen.. 😉

Inmiddels weten we niet beter en draaien we er onze hand niet meer voor om maar teruggerekend naar een gemiddeld flatgebouw, lopen we elke dag naar de zesde verdieping. 

Het is een dagelijkse goede oefening! Hoger op de berg - nog meer traptreden - liggen nog een aantal huisjes, voornamelijk van parttime bewoners. Eer dat zij weer een beetje gewend zijn aan de vele trappen lopen, gaan ze weer naar huis! 

Na de traptreden volgt een licht oplopend pad naar rechts, naar ons huisje, niet ver daarna begint het pad van onze tuin naar ons huis. Aan de linkerkant loopt een trap naar het huis van de buurman, met op de hoek een grote palm, maar dat is inmiddels verleden tijd. Een jaar geleden hebben we de palm weggehaald.  

Ondertussen is er heel wat veranderd en gegroeid! Hieronder een update.

Het oude pad naar ons huis maakten we dicht, waardoor er een nieuw stuk tuin ontstond. Dat hield wel in dat we nóg meer treden hadden te beklimmen naar huis, maar inmiddels is dat geen probleem meer. Aan de zijkant bij de trap plantte ik 40 cm hoge twijgjes van de oranje bloeiende Lantana. 

Het is een heel makkelijke plant, op de dagen van een wassende maan sneed ik een stuk of tien twijgjes zonder verhouting af van de struik verderop in de tuin. Ik maakte steeds een gat van ongeveer 20 cm diep en stopte in elk gat twee twijgjes tot de helft in de grond. Veel water geven en de natuur deed de rest: de twijgjes zijn uitgegroeid tot struiken van meer dan twee meter hoog! 

Rechts liggen de keien, waar voorheen ons pad naar het huis lag. Nu moeten we deze laatste traptreden (links) op voordat we thuis zijn.

Een foto vanaf het hekje wat je op de vorige foto zag. Tussen de Laterna steken dieprode Baccara rozen omhoog. Het is een oude rozenstruik die het prima naar zijn zin heeft tussen al dat oranje. Wat een groene haag, hé!

Achter het hekje van de nieuwe ingang volgt na een plateau een trapje naar beneden, langs het huis. Aan de zijkant van die brede trap zette ik potten op oude borden.

De verschillende potten raken nu langzamerhand allemaal gevuld met planten die hier thuishoren en die gestekt/gescheurd/gezaaid zijn van planten die hier in de omgeving groeien. 

..als ik mij op dat punt omdraai, kijk ik naar het begin van de tuin, wat ooit het pad was waar je naar het huis liep. De betegeling van het pad hebben we laten liggen. Aan de rechterkant zie je de hoge haag van de Laterna. Het hek (groen staal) aan de linkerkant staat er niet voor niets, het zorgt ervoor dat we niet 3 meter naar beneden kukelen - het land van een buurman. 

..even door de knieën en opnieuw een foto maken geeft een beter beeld van het "nieuwe" stuk tuin, het pad en de druivenranken die we er overheen leiden om een beschut plekje te maken. 

In het uiterste hoekje van het pad zie je een klein bankje staan. Het is het begin van een verscholen-plekje-in-de-tuin 😉

Op bovenstaande foto zit ik op dat kleine bankje en maak een foto richting de trap langs ons huis (niet helemaal zichtbaar, maar links op de foto). De druivenranken geven al aardig schaduw en de Laterna-heg beschutting. Op de foto sta ik op het punt waar eerst het pad naar het huis begon, dus "onderaan" het voetpad en de trap die je op foto 1 ziet. 

Aan de linkerkant, tussen het groen verscholen bij de Laterna en Baccara-roos, staat een beeldje wat ik ooit maakte. Ongeveer 80 cm hoog met een fijn hoofdje en ietwat Rubens-achtig lijf met ronde vormen. E, de heer des huizes heeft het op mijn verzoek op een betonnen sokkel gemonteerd, zodat het ietsje hoger (en van de grond) kwam. De betonnen sokkel is al niet meer te zien, overwoekerd door een groene kruiper. 

In het voorjaar knip ik dat groen helemaal weg van de sokkel, maak het beeldje schoon en zet het beeldje daarna in een beschermende vernislaag tegen de brandende zon. 

Nu de Laterna-haag zo groot is en de druiven ook voor schaduw zorgen, heeft de zon gelukkig iets minder inwerking.