Bichos - ongedierte
In het voorjaar, als het een periode heeft geregend, gebeuren er wonderlijke dingen rondom het huis....
Bij het schoonmaken van het huis, voordat we er gingen wonen, waren we al bergjes van dode duizendpoten tegengekomen. Kleine, opgerolde zwarte knisperende omhulsels. Achter de kasten, in donkere hoekjes, maar ook een hele berg onder een bed, wat vastgeschroefd was aan muur en vloer....
Je moet er toch niet aan denken als je in bed ligt dat er zoveel van die beestjes onder je bed krioelen... Maar waarschijnlijk heeft de vorige bewoonster dat helemaal niet geweten, omdat het bed vastgeschroefd was en je zelfs niet met een bezem onder het bed kon komen. Maar die beestjes gingen via het bed naar hun schuilplaats daar onder....brrrrr!
Ze noemen hier torretjes en kruipende beestjes vaak gewoon bichos (bietsjos), desgewenst nader aangeduid met waar ze leven, of welke kleur ze hebben. Bichos de palmitas, of bichos negro....
Bichos is ongeveer dezelfde benaming als "klein ongedierte". Buren noemen deze duizendpoten Bichos negro maar officieel heten deze duizendpoten Ommatoiulus Moreleti.
We dachten dat er zoveel in huis waren, omdat het huis nog vochtig was na weken van leegstand. We gingen met bezems tekeer, veegden alles op en kieperde het verderop in de tuin. Het werd al snel zomer - dus warm - en we dachten niet meer aan deze krioelende beestjes.
In de daaropvolgende jaren zagen we in april/mei regelmatig duizendpoten kruipen. Het ene jaar wat minder, het volgende jaar meer of zelfs heel veel. Dan lijkt het een paar weken een soort horrorfilm als je buiten bent. Ze kruipen met velen over het terras richting de muren van het huis, maar we zien ze dan ook andere huisjes en op straat. Het heeft iets dreigends, al die kleine zwarte wormpjes die in groten getale overal "ergens naartoe" kruipen.
Het kraakt soms onder je schoenen, want hun omhulsel is hard als je op zo'n beestje trapt.
Ook binnen duiken ze dan op. Ze komen door de kieren het huis in en kruipen daar ook tegen de muren op. Blijkbaar willen ze allemaal naar het dak, misschien is het tussen de dakpannen en de bamboe binnenkant (waar wij vanaf de bank tegenaan kijken), wel een heel fijne plek voor ze...
Eenmaal tussen de bamboe laten ze zich soms zonder enige aanleiding naar beneden vallen. Je hoort dan een helder tikje en dan ligt er weer eentje opgekruld op de stenen vloer. Even later is hij van de klap bekomen en marcheert hij verder door de kamer, op weg naar zijn bestemming.... (?)
Maar het kan ook gebeuren dat er eentje op de bank valt: Het ene moment zie je niets en het andere moment kruipt er zomaar een duizendpoot over het kussen naast je, of langs je kopje koffie omhoog. Ik griezel ervan, terwijl ik het op zich geen vieze diertjes vind.
In deze tijd van het jaar ben ik altijd erg blij dat we een grote klamboe om het bed hebben!
Een beetje rondvragen en zoeken op internet leert ons dat ze vooral actief worden als het relatief koel is (17 - 20 graden) en lekker vochtig. Nou, dat is het hier bijna elk voorjaar. Ze komen uit de aarde en zoeken fijne plekjes op om te kunnen verblijven en zich te vermeerderen. Ze zijn gek op (zon)licht, vandaar dat ze zo graag op de witte muren van de huizen kruipen.
Vorig jaar hebben we het heel drastisch aangepakt en rond ons huis een dikke rand Celiet gestrooid. Celiet is een natuurlijk materiaal en ziet eruit als wit poeder en bestaat uit gemalen eencelligen en kiezelwier. Hierdoor is het heel scherp voor de vele voetjes van duizendpoten. Die laten het wel uit hun hoofd om daar doorheen te wandelen! Het werkte, we hadden veel minder last binnen.
Dit jaar hebben we er een paar dagen flink last van gehad, voornamelijk van hele jonge exemplaren. Ze zijn slechts 1 - 2 cm lang en nog een beetje doorzichtig. Gewapend met stoffer en blik hebben we een paar dagen elke ochtend rond het huis gelopen om alles bij elkaar te vegen. In een afgesloten plastic zak gooien we het dan weg.
Net op het moment dat we overwogen om opnieuw Celiet te kopen, slaat het weer om en wordt het droger en warmer.
Nu maar hopen dat het hierbij blijft!
Het klinkt zo schattig.... bichos. Beestjes. Maar als ik je foto's zien lopen er toch wel wat rillingen over mijn rug hoor, bbbrrr. Ook al doen die beestjes niets - behalve zich vermenigvuldigen. Hier is het torrentijd nu. Vorig jaar vielen bij ons de torren overal uit het plafond. Hoorden we ook steeds van die tikken. Nu we het dak goed dicht hebben, is dat gelukkig een stuk minder. Maar we hebben nog wel eens vuursalamanders binnen, of een slak 😱 Ik hoop voor jullie dat het droger weer wordt!
BeantwoordenVerwijderenNiet fijn, ik vond op Gran Canaria de hoeveelheden kakkerlakken echt heftig! Een enkele in ons huisje, de beide keren dat we er waren, maar enorm veel op de strandpromenade. Die kraken ook onder je schoenen.
BeantwoordenVerwijderenJa Aaf, die kakkerlakken horen er hier bij. Ze bewegen ook zo onverwacht, dat geeft vaak de "schrikreactie".
VerwijderenHoe verder je van de bewoonde wereld af woont, hoe minder last je er van hebt. Wij hebben er niet veel.
In de stad, bij restaurants en waar mensen hun vuilnis kunnen deponeren, zijn er (afhankelijk van het seizoen en temperatuur) altijd kakkerlakken.
De overheid heeft regelmatig extreme schoonmaak rondes.