Een ezel en een steen...

Op 4 februari was het precies 21 jaar geleden dat Facebook ontstaan is. Sinds 2008 werd FB ook in Nederland uitgerold en werd het door velen met enthousiasme "binnengehaald". Het leek leuk, want door een beetje zoeken kon je vrienden, oude klasgenoten en verre familieleden in binnen- en buitenland terugvinden en daarmee contact houden. Een sympathieke gedachte, toch? Maar de werkelijkheid is anders.... 

Met een enkele klik kon je iedereen aan je account toevoegen. Al had je elkaar slechts een paar keer gesproken tijdens een cursus of een bijeenkomst... "Heb je Facebook? Oh leuk, dan stuur ik je wel even een vriendschapsverzoek" en had je FB account opeens een aanzienlijke hoeveelheid vrienden. 

Want de drift om aan al die vrienden te laten zien hoe leuk en interessant jouw leven wel was, werd daardoor flink aangewakkerd. Iedereen plaatste er de meest leuke, enthousiaste en mooiste foto's en berichten op. "Kijk eens hoe leuk en interessant mijn leven is" ....Want wie zit nou te wachten op een saaie zaterdag met een uitpuilende wasmand, een tegenvallende vakantie of een foto van een slechte outfit of mislukte taart?

Geloof me, ook ik had een account. En ook ik deed er enthousiast aan mee. Maar, het stond me ook redelijk snel tegen. Want wat bracht het me eigenlijk..? Had ik er werkelijk wat aan? Had ik hierdoor intensiever contact met oude klasgenootjes, verre familieleden of verloren gewaande vrienden? Nee. 

Het doelloos scrollen op Facebook - kijken of iemand nog iets heeft geplaatst - slokte mijn tijd veel te vaak op. Het is een verslavende en geestdodende bezigheid wat me steeds meer tegenstond.

Dus sloot ik mijn account af en "zomaar" ontstond er weer veel meer tijd om te wandelen, te lezen, creatief bezig te zijn, voor mij uit te staren of van de wereld om mij heen te genieten. Wat een verademing en wat een rust! En opeens weer zoveel licht en ruimte in mijn hoofd voor creativiteit! 

En toen,,,, ging het afgelopen jaar in de winkel mis. Ik mag mijn klanten er de schuld niet van geven maar er wordt bijna dagelijks gevraagd of ik actief ben op Facebook of Instagram. En met onze leuke winkel ging ik écht denken dat die twee accounts, Facebook en Instagram, een aanvulling zouden zijn. 

Dus, ik opende twee accounts. Even een filmpje erop, éven wat leuke foto's van het werk wat we maken, hier en daar een update... En voor ik het wist zat ik weer in het oude patroon en scrolde ik door zoveel nietszeggende dingen heen en hield ik er steeds een naar onderbuikgevoel aan over. 

Het is oppervlakkig eenrichtingsverkeer op de digitale snelweg. 

Een ezel stoot zich in het algemeen niet twee keer aan dezelfde steen. Nou, ik stootte mij tweemaal met open ogen aan dezelfde steen! Afgelopen weekend heb ik zo goed als mogelijk alle foto's en berichten van beide platforms verwijderd en beide accounts afgesloten. Zowel FB als Instagram geeft de melding dat het minimaal 30 dagen zal duren voordat daadwerkelijk mijn account verdwenen is. Nou, ik ben er nu klaar mee.