Sommigen wisten al langer dat we een winkel hebben op het kleine eiland in de grote oceaan. Anderen hebben dat ontdekt omdat het in de linker-zijbalk staat van dit blog. Maar die winkel kwam er niet zomaar..
Op het centrale plein was vroeger op zaterdag een klein ambachtelijk kunstmarktje. Kleine kraampjes, vaak zelf in elkaar geflanst, maar dat had zijn charme. Er werd geen groenten en fruit verkocht, maar zelfgemaakte dingen zoals sieraden, zeep, shawls, een imker die zijn honing verkocht en wat kleding. Na wat gesprekken hier en daar had ik mijn "eigen" plekje onder de bomen.
En och... wat was ik zenuwachtig als er Spaanse mensen bleven staan om te praten want ik sprak nog zo minimaal de taal! Met de Duitse, Franse en Engelse passant was het geen probleem.
Ik begon met twee kleine schragen met een plaat hout van 80 x 110 cm. Daar overheen ging een creme doek en een gekleurde shawl. Een prima manier om de bakken waarin ik mijn werk vervoerde, een beetje aan het oog te onttrekken.
Van lieverlee kwam er een heuse klaptafel en al snel daarna maakte E, de heer des huizes een staande plank om óp de tafel te zetten (met ingekorte schragen) waardoor ik meer werk kon laten zien.
Mooi he! En zoals het met alles gaat wat je aandacht geeft: het groeide langzaam uit tot een kraampje waar toeristen naar terugkwamen. Ik deed examen als Artesano. een soort certificaat dat je ambachtsman bent en alles zelf maakt. Het is een erkenning van je werk en een 'paspoort' voor veel andere activiteiten, namelijk deelnemen aan allerlei markten die georganiseerd worden door de overheid:
Ik kreeg een licentie voor een Artesano-markt aan de andere kant van het eiland. We moesten daardoor wél op zondag om 06:00 uur van huis om op tijd daar te zijn. Het is een afstand van hemelsbreed 25 kilometer, maar in de praktijk is het een autorit van ruim anderhalf uur.
Het was een drukbezochte en bekende markt, met vaste plaatsen voor elke Artesano. In eerste instantie kregen we een stoffen overkapping van de organisatie, maar die was oud en versleten. Dát paste niet bij ons idee om bezoekers welkom te heten! Dus tekende E, de heer des huizes, avondenlang alles precies uit om een prachtige eigen tent-met-luifel te ontwerpen, speciaal voor die markt. Ik naaide zijn ontwerp van stevige crèmekleurige zonweringsstof tot een prachtige overkapping tegen de zon. Niet alleen ik was blij met zo'n fijne plek met eigen schaduw, ook de bezoekers konden het waarderen 😉.
En nu... nu hebben we alweer een paar jaar een winkel. Slechts 20 minuten rijden van ons huis vandaan. Door de pandemie werd de markt voor onbepaalde tijd gesloten. Het startschot om een eigen winkel te openen. En wat was dát spannend!
De winkel heeft veel ramen en achterin de winkel een fijne ruimte om te werken aan opdrachten en "vrij werk". De bezoeker kan daardoor- over de balie - een kijkje nemen in de creatieve keuken. Het is een plezier om daar te werken en nog elke dag ben ik blij dat we deze stap genomen hebben.
De winkel ligt vrijwel aan het grote centrale plein. Het plein waar ik ooit begon.......
Reacties
Een reactie posten
Plaats je reactie