Zij van dat eiland

We hebben een tuin en een klein beetje extra land aan beide kanten van ons huisje. Het zijn geen "landerijen" maar er staat wel het een en ander op wat aan landbouw gerelateerd is: links van ons huisje de "oranjerie" met sinaasappelbomen, een grapefruit,  Pitanga , een citroen, een pruimenboom-in-wording, een rij citroengras en vijf wijnstokken. Aan de rechterkant van het huisje ligt - iets lager - een klein lapje land met twee bananenplanten, een olijf en een stuk of veertig aardbeienplanten.  7 ingegraven emmers met ieder 4 aardbeienplanten De "gewone" tuin heeft een haag van Lantana's in oranje en geel en heel veel bodembedekking om verdamping van water tegen te gaan. Al met al heel wat planten die wel een slokje nodig hebben. In dit klimaat is dagelijks water geven in de zomer en om de dag in de winter, gewoon nodig. Voorheen was vooral E, de heer des huizes, bijna een uur bezig om alles water te geven. Hij is er een ster in, want de aardbeien bli

Als je mijn blog op je computer leest, zie je aan de linker-zijkant staan dat Zijvandateiland een winkel heeft. Een aantal lezers wist dat al, andere lezers hebben misschien al eens op de foto van de winkel (BazArt La Gomera) geklikt, of in de online winkel gekeken.  Het is een winkel van ca. 45 vierkant meter, met grote ramen aan een zijkant en twee openslaande deuren aan de voorkant. Achterin de winkel (waar je die twee grote lampen ziet hangen) wordt, als de winkel open is, gewerkt aan opdrachten of vrij werk. Het is een heerlijke aanvulling op het atelier wat ik thuis heb!  Omdat het vrijwel altijd goed weer is en we een grote luifel tegen de zon hebben laten monteren, staan de deuren aan de voorkant eigenlijk altijd open.  Alles wat in de winkel verkocht wordt, maken we zelf. Kleine en grote wanddecoraties in aquarel, olieverf of in Kalligram-stijl, kaarten voor geboorte, kerst of verjaardag, boekenleggers en niet-alledaagse sieraden.  Wat afbeeldingen in Kalligram-stijl zijn, is

 ...een moeilijk woord voor het moment waarop de dag en de nacht even lang zijn. En dat is vandaag, 23 september het geval, waarop de tijd tussen zonsopgang en zonsondergang precies 12 uur is, op het noordelijk halfrond. De herfst equinox .  Zo´n zelfde equinox , waarbij dag en nacht even lang zijn, is er ook in de lente, op 20 maart 2025 om precies te zijn. De lente equinox. Dan worden de nachten weer korter, en de dagen weer langer.    Vanmorgen 08:00 uur. De zon komt nét boven de berg uit. In de loop van de weken zal hij steeds een stukje verder naar rechts boven de berg uit komen, tot 21 december. Dan staat de zon op het verste punt en schuift hij weer helemaal naar links. De natuur zit prachtig in elkaar, toch? 

Buurman Moisés wees afgelopen week op de citroenboom aan het begin van onze tuin. "Ze moeten echt geplukt worden, buurvrouw" zei hij "Ze zijn zó mooi groen, je moet ze gaan oogsten, anders worden ze geel". De buurman is klein van stuk, heeft een verweerd en gerimpeld gezicht en heeft nooit leren lezen of schrijven. Maar hij zegt niet zomaar iets, hij kan het weten. Hij woont zijn hele leven al in dit gehuchtje tegen de berg en werkt alle dagen op het land. Zaait en oogst op ervaring, op de stand van de maan, zónder dat hij over tuinieren met de maanstanden gelezen heeft. Met één blik weet hij of de aardappelen eruit moeten, of de mais nog een weekje nodig hebben en wanneer de citroenen geplukt moeten worden.  Ik knik en neem mij voor om ze zo snel mogelijk te gaan plukken. En zo geschiedde. Citroenen heten hier limónes. Ze worden groen geplukt, omdat ze dan optimaal sappig zijn. Als de limónes geel kleuren, wordt het vruchtvlees droog. Zonde, want je kan er heel le

Altijd als de ferry aankomt moet ik denken aan de eerste keer dat wij de haven binnen kwamen... Wat waren we opgetogen en vol verwachting  En wat waren we nieuwsgierig wát de vakantie ons zou brengen! Het eiland maakte een onvergetelijke indruk.... Want wie kon bedenken dat we er inmiddels 10 jaar wonen. 

Het is hier nooit echt herfst. En dan bedoel ik een herfst met stormachtige dagen, weken zonder zon, loodgrijze luchten en (veel) regen. Het is hooguit herfst -achtig: é én dag, met regen, geen zon, wind en lagere temperaturen. Eén dag, met een uitloop naar twee, hooguit drie dagen. Daarna breekt de zon weer door. In deze tijd van het jaar zakt de temperatuur wel weer. In de zomer 30/34 graden overdag (met soms wat uitschieters naar boven..) en 27/28 in de nacht. Nu richting herfst is het overdag  24/25 graden. Aan de kust is die temperatuur overdag en 's nachts ongeveer hetzelfde, maar in de bergen zakt de nachttemperatuur steeds vaker onder de 20 graden en hangt er vaker (laaghangende) bewolking.   Voor mij het teken om (hoera!) af en toe een spijkerbroek uit de kast te trekken!  Mijn vertrouwde spijkerbroek (uit 2018..) begint wat slijtageplekken te vertonen. Dus maak ik een rondje door de twee winkelstraatjes en vind daar een spijkerbroek, jawel! Geen merkspijkerbr

  Dit zijn canistels . Een fruitsoort die ik nog niet kende maar waar de buren mij op attendeerden. Wij letten op hun huis en tuin als ze een half jaar weg zijn. Wekelijks maken we een ronde over hun terrein en rond het huis. E, de heer des huizes, houdt het waterpeil in de gemetselde opslag in de gaten. Het water komt uit de hoger gelegen bergen en zorgt ervoor dat de tuinen en landjes hier nog een beetje groen blijven in deze warme en droge maanden. Ik check het fruit en de gezondheid van boom, struik en fruit. Staat alles er goed bij, moet er extra water bij en hoe rijpt het fruit. Want dat fruit is onze beloning van de wekelijkse controle van huis, haard en terrassen van de buren 😉 Met een ingenieus leidingenstelsel krijgen de fruitbomen en - struiken op gezette tijden water, zowel bij ons als bij de buren. Maar controle van dat systeem blijft altijd geboden want ragdunne worteltjes die ergens naar binnen zijn gepiept, kunnen tot een verstopping leiden die het hele systeem in de w

 Schuin voor ons huis, op een lager gelegen terras, groeien cactusplanten. Van die grote jongens, met van die grote groene schijven, steeds haaks op elkaar geplaatst. Officieel heet deze cactus Opuntia ficus Indica  maar ze zijn beter bekend als de Vijgcactus.  In Nederland kan je ze ook kopen, maar dan veel kleiner dan hier in in wilde natuur. Hier worden ze makkelijk 4-5 meter hoog en minstens net zo breed. Omdat het planten zijn die een dicht geheel vormen, worden ze vaak gebruikt als "hekwerk" rondom de moestuin. Het zijn geen inheemse planten maar omdat ze nuttig zijn als dicht hekwerk voor loslopende geiten en schapen, en ze niet de neiging hebben om andere planten te overwoekeren, worden ze gedoogd. Je ziet ze overal. Aan de rand van de weg, tegen de rotsen en op braakliggend terrein. Het is een makkelijke klant, heeft weinig water nodig om te bestaan. Af en toe wil een geit of schaap wel  een hap nemen uit zo'n platte schijf , maar als de heg maar breed en dik gen

Elke tweede vrijdag van de maand, deelt Elizabeth leuke Tips en Tricks die bloggers publiceren. Iedereen heeft wel een handigheidje. In het huishouden, bij het klussen, tijdens de vakantie of om te besparen.... Zo'n tip delen is heel handig, ik doe daar dus even in mee en heb er eentje om gas te besparen. Wij hebben geen gasaansluiting in huis. Gas wordt hier geleverd in gasflessen die je kan kopen en wisselen bij een tankstation, of via het gasmannetje die maandelijks door ons gehuchtje komt toeteren. We gebruiken niet zoveel gas maar door het omwisselen, sta ik vaker stil bij het verbruik. Kan het zuiniger? De creatieve radertjes gingen draaien... Ik heb op basis van de vroegere hooikist een moderne versie gemaakt, precies op maat voor mijn grootste pan: mijn trouwe blauwe creuset. Van het restje stof wat over bleef heb ik een heel eenvoudige opvouwbare versie gemaakt voor kleinere (steelpannen) ik noem haar het hooimaisje.... Ook voor de niet-creatieveling is deze heel eenvoudi

..de druiven die liggen te drogen? Zijn het al rozijnen? Ja! Na een maand in de zelf gefabriceerde droogkast zijn de druiven gedroogd. De trossen die ik over de latjes hing, zijn ingedroogd en op de bodem gevallen. Er ligt een laag bruine rozijnen en takjes onderin de kist.  Ik heb ongeveer een kwart van de gedroogde druiven uit de kist gehaald en op tafel gelegd. Nu komt het uitzoeken en opschonen van deze zoete lekkernij. Maar eerst even proeven!  Ze zijn zoet en zacht. Deze rozijnen zijn puur natuur, zonder toevoeging of bewerking, ze komen van ons land. Alleen daarom  smaken ze al heerlijk! Rozijnen-uit-de-winkel hebben geen pitjes. Een speciaal ras met druiven zónder pitjes wordt gebruikt om rozijnen en krenten van te maken. Wij hebben niet dat speciale ras. Wij hebben een druivensoort die hier al decennia lang gebruikt wordt om wijn van te maken. En dan maakt een pitje meer of minder niet uit. Dus hebben mijn rozijnen nu ook pitjes maar dat mag de pret niet drukken!  ..een handj

Omdat al het fruit wat vroeger rijp is dit jaar, heb ik nu al een grote hoeveelheid mandarijnen die vrijwel allemaal tegelijk klaar zijn voor de pluk. Gelukkig heb ik een sapcentrifuge en maak ik van de pluk van vanmorgen een bijzondere jam.  Jam met een scheutje van die lekkere likeur met een nummer...  Als je daar   je beschuitje mee smeert in de ochtend, wordt het  vast een vrolijke dag!  natuurlijk moet er een leuk labeltje bij met m e rmelade. (geen schrijffout 😉) Alleen de kleur al, daar word je toch vrolijk van?