Stille getuigen

Alleen "rijden en overnachten" is niets voor ons. Als we ergens staan, staan we er liever wat dagen achter elkaar om de omgeving te leren kennen. De camperplekken die gratis zijn en vaak door de gemeenten beschikbaar worden gesteld, worden goed gebruikt, er staan bijna altijd meerdere campers of busjes. Het geeft een soort saamhorigheid als je de nacht in gaat. Terwijl je elkaar alleen maar even hebt gegroet als je aankomt.

Na ons bezoek aan het eiland Fur zijn we via kleine weggetjes, weer naar het pontje gereden. We hadden even oponthoud door wandelend verkeer op één van de weggetjes...

Hij had geen haast en vond waarschijnlijk dat 'ie meer recht op het weggebruik had dan wij.

Nog even gestopt om een Fur-paspoort als souvenir te kopen en een paar Toms Skildpadde, een lekkere lokale chocoladelekkernij.

... de schildpad smaakte heerlijk!

Daarna zijn we het Limfjord terug naar het vasteland van Denemarken overgestoken. De grijze hemel en donkere wolken beloofden niet veel goeds. We rijden naar het zuiden in de hoop op wat zon.

De Deense Kronen

Na Herning wordt het minder grauw en zien we heel af en toe een glimpje zon.... We rijden nog maar even door, de buitentemperatuur geeft 16 graden aan. Ik neem het stuur over en als we opnieuw wisselen bij een tankstation, zien we dat we niet zover van Flensburg (de grens met Duitsland) zitten. We maken de laatste Deense Kronen op. Die Deense kronen was wel weer even wennen, steeds dat omrekenen. Dat ben je eigenlijk niet meer zo gewend met de euro in Europa!

We verwisselen het Deense met het Duitse en rijden weer over de kleinere wegen naar een bestemming om te overnachten. Dit keer gaan we naar een camperplaats die we via een campersite hebben gevonden. Na een lief pontje (waar is het kleingeld en oh nee, we hebben geen Marken..!? Waarom hebben we marken nodig, dit is Duitsland met de euro!) komen we op een mooie plek aan. Een ruime parkeerplaats, omzoomd met hoge bomen en vlakbij een watertje en een bos waar we nog lekker even wandelen.

Naast een paar auto's van sporters, staat er verder niemand en als de sporters later op de avond verdwijnen, is het opeens toch wel heel erg stil. Wat zou het fijn zijn als er toch nog een camper zou komen te staan... Maar helaas, we moeten het alleen rooien vannacht. We eten wat en maken onze slaapplaats beneden in orde. Op zo´n stille plek slapen we liever in de Land Rover.

Ik slaap - zo alleen op een plek. toch iets minder diep dan normaal en hoor vrijwel alles, of denk van alles te horen. Er rijden af en toe auto's een rondje op het terrein en soms stoppen ze (ik ben in de waakstand: wat doen ze?! komen ze deze kant op... Waarschijnlijk jongelui die nog wat willen drinken of roken. Want het wordt daarna weer stil.

Later die nacht zoekt een jong stelletje de stilte van deze plek op. Ze parkeren hun kleine autootje vrijwel naast die van ons en hebben romantische plannen. Zich niet bewust van onze aanwezigheid, laten ze zich nogal luidruchtig gaan.... Wij - wakker, maar muisstil - grinniken een beetje. Als ze eens wisten....

Het voelt een beetje gênant. Zou hardop hoesten helpen zodat ze zich bewust worden van onze aanwezigheid? Och.. voor we het weten is het hele spel voorbij, klappen er autodeuren dicht en na een dotje gas keert de rust weer terug.