Over de Elbe

Het was dus niet zo'n heel rustige nacht. Grappig dat als ik de vogels hoor en het eerste ochtendlicht er is, ik heerlijk in slaap val...

Al met al komen we niet eens erg moe ons bed uit. Het is wel fris en met een fleece trui aan maken we ontbijt. E, de heer des huizes, zet de route van vandaag uit en om even na negenen rijden we de parkeerplaats in de buurt van Hohenlockstedt af.

Eén keer rechts en dan meteen links.. en voor we het weten zitten we op een soort karrenspoor tussen bomenrijen. Wat mooi, hier houden we wel van! Tussen de bomenrijen door, zien we glooiende landerijen met graan. Opeens schiet er een paar meter voor de Land Rover een ree over het pad heen en als we zijn pad kruisen, zien we aan de linkerkant een tweede ree staan. Wat een mooi begin van de dag!

Over de Elbe

We rijden richting de rivier de Elbe. Een rivier die ontspring in het Reuzengebergte in Tsjechië en ruim 1160 kilometer lang is. 'Boven' Hamburg heeft de Elbe geen bruggen, je kan alleen op sommige plekken met pontjes over. Een brug onder de Elbe is nog in de maak (2018). Bij Gluckstadt gaan we met een veerdienst over. Er staat al een lange rij te wachten maar we schuiven toch vrij snel op. Als we dichterbij zijn, kunnen we in de verte de overkant zien.

De rivier is hier zo'n 3 kilometer breed(!!) en we zien in totaal vier veerboten druk heen- en weer varen om de lange stroom wachtenden te verwerken. Er kan meer dan we dachten op één veerpont. Als we zelf aan de beurt zijn, zien we dat elke centimeter benut wordt, de vrachtauto's staan op enkele centimeters na, tegen elkaar aan. De overtocht heeft een S-vorm. Na het uitvaren maakt de veerboot een haarspeldbocht om de vaargeul zo snel en efficiënt mogelijk over te varen. De Elbe is een belangrijke waterweg, in de verte zien we de enorme containerschepen gaan. Na een half uurtje rijden we knorrend de veerpont weer af.

Rechts van de weg zien we turfvelden. De blokken gestoken turf liggen te drogen op het land. Blijkbaar worden die hier nog ergens voor gebruikt. Om te stoken misschien? Het voelt een beetje als 'terug in de tijd'..... De kleine dorpjes waar we doorheen rijden zijn opgetrokken uit rode bakstenen, die in verschillende patronen en motieven zijn gemetseld.

We komen aan in Walsrode bij een camping. Er is plek zat, we mogen zelf kiezen waar we gaan staan, dus zetten we de Land Rover aan de rand van het kleine meertje wat bij de camping hoort. Stoeltjes uitklappen en genieten maar!