Klussen aan de Land Rover

En dan heeft de Land Rover een heuse naam: Babber!

Vooral E, de heer des huizes, klust in stapjes aan Babber. De binnenkant is leeggehaald, extra stoelen en bankjes eruit en alles wordt aan een nauwkeurige inspectie onderworpen. Roestplekjes op de plekken waar de stoelen stonden worden schoongemaakt, behandeld en opnieuw geverfd. Gewapend met schoonmaakmiddel wordt de binnenkant gekuist. Niet dat poetsen nou heel veel zin heeft - het opbouwen moet nog beginnen - maar daarmee wordt alles zichtbaar. Er zit nogal wat stof van jaren in gaten en kieren. Alles wat los zit wordt bekeken en geïnspecteerd. De body van Babber is goed maar er moet nu hij steeds leger wordt, ook wel wat gebeuren.

Opbouwen - we beginnen met Guards

Als eerste worden er special guards voor de zijramen besteld. Via internet vinden we ze in Nederland bij MilSpec in Sint-Oedenrode. De levertijd van deze guards wordt door MilSpec goed ingeschat, precies 3 weken na de bestelling wordt er een pakket afgeleverd door de mannetjes van de transportdienst. Het blijft leuk om pakketjes te ontvangen!

Guards Land Rover


Het zijn een soort roosters die permanent voor de achterramen zitten. Ze worden vastgezet met popnagels, zo kunnen ze niet van buitenaf losgedraaid worden. Hierdoor kunnen de achterste schuiframen van de Land Rover altijd open blijven zonder dat er iemand ongevraagd naar binnen kan graaien. Een popnageltang is gewoon hier te koop in de plaatselijke ijzerhandel. Dat scheelt weer tijd in bestellen en het daarbij behorende wachten! Het werkelijke 'popnagelen' is een kunst op zich en vraagt om een handigheidje. Na even proberen gaat het uiteindelijk heel snel. De Land Rover ziet er meteen een stuk stoerder uit!

Land Rover Guards




Reacties

Een reactie posten

Plaats je reactie

Meest gelezen

Gezinsuitbreiding

Afbeelding
Sinds deze week hebben we gezinsuitbreiding.... in de vorm van een tweeling nog wel! Compleet onverwacht maar wel heel welkom. Moeder en kinders maken het goed en de kleintjes zijn aandoenlijk. En nog zó klein... Het is echter wel zo dat deze kindertjes meteen op eigen benen moeten staan. In dit geval op vier pootjes.... vier kleine plakpootjes 😉. Het gaat namelijk om gekko's..... Achter een groot schilderij in de hoek van de kamer, wonen sinds anderhalf jaar ook twee gekko's  (hier noemen ze trouwens een gekko 'pracan' of 'prenquén') . Pas als het donker wordt komen ze er achter vandaan en zien we ze schuifelen met hun plakpootjes over de muur of langs de rand van het dak. Soms zien we ze een paar dagen niet maar horen we ze alleen: als we 's avonds in bed liggen, horen we hun "lachende" geluid achter de balken. Het klinkt altijd heel gezellig en vertrouwd. Onze slaapkamer grenst aan de huiskamer en is voor gekko-plakvoetjes niet zo ver weg. We
Lees verder »

Tips en Tricks Oktober

Afbeelding
Elke tweede vrijdag van de maand, deelt  Elizabeth  leuke Tips en Tricks die bloggers publiceren. Iedereen heeft wel een handigheidje. In het huishouden, bij het klussen, tijdens de vakantie of om te besparen.... Zo'n tip delen is heel handig, ik heb deze keer een handige tip voor in de keuken.... Zakken stapelen om ruimte in je vriezer te besparen Koop ziplock zakken om in de diepvries te gebruiken. Plastic doosjes - rond of vierkant - zijn minder efficiënt, ze nemen meer ruimte in.  Zakken met groenten, vlees of fruit kan je precies vullen zonder onnodige lucht er omheen. Duw je daarna met je hand de inhoud plat in de zak, dan kan je veel meer zakken op elkaar stapelen en past er dus meer in je vriezer.  Alleen de zakken met vlees gooi ik na het ontdooien weg, de andere zakken spoel ik uit in handwarm water met een druppeltje afwasmiddel gebruik ik opnieuw.  Handig: schrijf erop wát er in zit en wanneer je het in de vriezer stopt. Wist je trouwens dat je kaas (gesneden of aan één
Lees verder »

Waar blijft de tijd...

Afbeelding
Sommigen wisten al langer dat we een winkel hebben op het kleine eiland in de grote oceaan. Anderen hebben dat ontdekt omdat het in de linker-zijbalk staat van dit blog. Maar die winkel kwam er niet zomaar.. Op het centrale plein was vroeger op zaterdag een klein ambachtelijk kunstmarktje. Kleine kraampjes, vaak zelf in elkaar geflanst, maar dat had zijn charme. Er werd geen groenten en fruit verkocht, maar zelfgemaakte dingen zoals sieraden, zeep, shawls, een imker die zijn honing verkocht en wat kleding. Na wat gesprekken hier en daar had ik mijn "eigen" plekje onder de bomen.  En och... wat was ik zenuwachtig als er Spaanse mensen bleven staan om te praten want ik sprak nog zo minimaal de taal! Met de Duitse, Franse en Engelse passant was het geen probleem. Ik begon met twee kleine schragen met een plaat hout van 80 x 110 cm. Daar overheen ging een creme doek en een gekleurde shawl. Een prima manier om de bakken waarin ik mijn werk vervoerde, een beetje aan het oog te ont
Lees verder »