Een Spaanse kersttraditie: de loterij El Gordo

De allergrootste loterij in de wereld, is volgens zeggen 'El Gordo' in Spanje. 

Deze loterij wordt al sinds 1812 door de overheid georganiseerd en heeft één van de grootste bedragen aan prijzengeld. De trekking begint al om 08:00 uur in de ochtend, onder toezicht van de president en de notaris. De loterij wordt live uitgezonden vanuit Teatro Real in Madrid waarbij het publiek vanaf 08:00 uur in de zaal zit, vaak verkleed. Op het toneel staan twee grote goudkleurige ballen zoals die ook gebruikt worden bij bingo. Alleen een stukje groter... 

Om 09:00 uur start de officiële trekking. Twee kinderen draaien de grote tombola's, waarbij er een balletje met het lotnummer (links) en een balletje met daarop de prijs (rechts) in de richting van twee buizen rolt. Twee andere kinderen van Colegio de San Ildefonso (vroeger een school voor weeskinderen) pakken de balletjes op en zingen dan het lotnummer en de bijbehorende prijs. Na elk heel lot (10 stuks) worden de kinderen gewisseld en komen er twee andere kinderen het toneel op om de prijzen al zingend bekend te maken. In totaal duurt de trekking ongeveer drie uur. 

Vanaf het eerste jaar dat wij hier wonen kijk ik ernaar. Eerst gewoon uit nieuwsgierigheid, later omdat ik een lot had gekocht. Nu koop ik elk jaar een lot bij het oude kromme mannetje en kijk ik ieder jaar zoals heel veel Spanjaarden vanaf de bank naar El Gordo op 22 december. Het leukste is het zingen van de kinderen. De een kan het beter dan de ander - en doe het maar eens na om het balletje niet te laten vallen, een nummer van 5 cijfers in één keer goed te zingen én nog een beetje toon te kunnen houden.

Het allerleukste is, als het tweede kindje een grote prijs op het balletjes leest. Dan zingt het eerste kindje het lotnummer en zie je het tweede kindje enigszins schrikken: in plaats van mile eurooooooo!!! (€ 1000,00) wat heel vaak als prijs getrokken wordt, moet het ineens een veel hoger bedrag zingen. Dan komt er weleens emotie om de hoek kijken en is zingen lastiger. Zó vertederend!

Tijdens de wisselingen van de kinderen zijn er gesprekjes en interviews en gaat de camera door het theater op zoek naar uitgedoste mensen.

Ik heb deze dag officieel tot "mijn" vrije dag verklaard. Vanuit mijn bed ga ik in pyjama op de bank zitten en kijk een ochtend lang naar iets wat voor mij de opmaat is geworden voor kerst. Ik hoef niets te winnen, een ochtendje zo kijken is al zó leuk! De trekking is in Madrid, dat is een uur tijdsverschil met ons. Hierdoor heb ik een klein beetje luxe: ik kan zelfs een beetje uitslapen en mij daarna om 09:00 uur op de bank vlijen. Samen met een beker  chocolademelk van echte cacao en een boterham kom ik de ochtend wel door. 

Je snapt dus wel waar je mij morgenochtend kunt vinden, in pyjama 😉

🎄Zo. Dag 21 van mijn Blogmas staat erop! Bij een Blogmas is het de bedoeling om elke dag in december een blog te schrijven, gerelateerd aan kerstmis.