Een minipompoen....
Toen we nog maar net in het kleine huis in de bergen woonden, ruilde ik meubeltjes die niet meer in het huis pasten, tegen planten voor de tuin. Ons huisje is slechts 60 vierkante meter groot en we kwamen uit een huis met bijna het dubbele aan vloeroppervlak.... Hierdoor waren er best wel wat meubeltjes die weg moesten.
Ik meldde mij aan bij een lokale ruilgroep op WhatsApp en plaatste wat ik kwijt wilde. In ruil vroeg ik stekjes en planten. Op die manier kon ik het land rondom het huis beplanten zónder dat het kapitalen kostte. Ik kreeg een yoghurt-emmertje vol met sprietjes citroengras - ze zijn inmiddels uitgegroeid tot een brede haag van 5 meter lang, 80 cm hoog en 60 cm breed. Nooit meer gedroogd citroengras voor in de thee of een Aziatisch gerecht, maar gewoon vers uit de tuin!
Door het microklimaat op het eiland kreeg ik ook weleens planten die hier niet wilden aarden. Katoenplanten doen het hier maar matig omdat het hier iets koeler en vochtiger is, ze gedijen beter in het (nog) zonnige(r) zuiden van het eiland. De Tamarillo (boomtomaat) heeft het bij ons ook niet zo naar zijn zin omdat het voor deze plant hier op 500 meter boven zeeniveau eigenlijk weer net iets te warm is.
Alles wat ik kreeg, zette ik in een lapje grond met een stukje afplakband eraan met de naam erop. In een paar maanden tijd werd al snel duidelijk welke planten het naar de zin hadden, ze kregen dan een definitieve plek in de tuin. De andere stekjes die niet 'aansloegen' verdwenen na een flinke dosis geduld op de composthoop.
Ik kreeg een twijgje-met-worteltjes van ongeveer 25 cm hoog, met de tropische naam Pitanga. Blijkbaar heeft hij het erg naar zijn zit, want het is inmiddels een heus boompje van 1.60 meter hoog. Zonder de bloem te hebben opgemerkt draagt hij dit jaar zijn eerste vruchtje.... Wat een verrassing! Mooi diep oranje en een grootte van een flinke stuiter. Het vruchtje liet los toen ik het aanraakte - blijkbaar klaar voor de pluk! Voorzichtig - want ik heb er maar eentje - proeven....
Het vruchtje is fris-zuur van smaak en heeft één redelijk grote pit - die gaat in een potje aarde, kijken of er een nieuw plantje tevoorschijn komt!
Heel leuk en inderdaad net een pompoentje! Las in de media dat er in Nederland pompoenkwekers zijn die hun biologische pompoenen niet aan de supermarkten kunnen verkopen omdat ze te groot of te knobbelig of wat dan ook zijn, maar in ieder geval niet de 'supermarktmaat'. Het is ook nooit goed.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk! En een goed idee om zo je tuin vol te krijgen.
BeantwoordenVerwijderen