Een windje....

 Het weekend van de Feria liep anders dan dat iemand had kunnen bedenken! 

Nadat we op donderdag alles hadden neergezet en "aangekleed" was er vrijdag de officiële opening. Er volgde een gezellige dag met heel veel aanloop en bekende gezichten die even een praatje kwamen maken of iets kwamen kopen 'alvast voor de feestdagen'. 

Het was even wennen, want het was alweer een jaar geleden dat ik op een dergelijke markt stond. Maar zoals bij zoveel dingen: ik had al snel weer alles op de goede plek liggen om de aankopen goed in te pakken voor transport naar huis, of om er een mooi cadeautje van te maken. En dan is het genieten! 

Klaar voor drie dagen Feria! 

Op de foto rechts kan je nog net de hippe schildersezel zien in tropisch blauwe kleur. Er op staan twee werken. Om zeker te zijn dat een passant niet per ongeluk het werk van de ezel stoot, heeft E, de heer des huizes, ze vastgemaakt met tyraps. Je zit er toch niet op te wachten dat het omgestoten wordt. 

De plaatsen op de Feria zijn verdeeld in partytenten met zijkanten. Wij hadden een plekje aan de buitenste "straat" van de hele Feria. Tegenover ons was ook weer een rij met partytenten met een ruimte er tussen voor de bezoekers. Je zegt je buren en overburen gedag en - als het niet druk is - loop je even naar elkaar toe voor een kletspraatje. Tussen ons deel van de "straat" en de rij tegenover ons (de overburen) waren ook partytenten geplaatst, om de bezoekers te beschermen tegen de felle zon. Hierdoor was onze hele "straat helemaal overdekt. Dát scheelde een boel fel zonlicht!

Ik las halverwege de dag in de lokale digitale krant dat er een pre-alert was uitgegeven voor het weer: er hing een stormgebied ten noorden van de eilanden. Omdat we maar een kleine eilandengroep in de grote Atlantische Oceaan zijn, is het altijd maar weer afwachten hoe een dergelijk front zich verplaatst. Het kan zomaar afzwaaien waardoor we totaal geen last hebben van wind, regen of storm. Soms hebben alleen de meest westelijke eilanden er last van, of de meest noordelijke.... Maar de weermannen en - vrouwen houden een dergelijk gebied goed in de gaten om tijdig weerswaarschuwingen uit te kunnen geven.

Vrijdag scheen het zonnetje er vrolijk op los, er was geen vuiltje aan de lucht! En zo begon ook de zaterdag. Tot 13:40 uur....

Toen stak er, compleet uit het niets, een stevige bries op die vat kreeg op de rij partytenten die in het midden van ons "straatje" stond. Binnen enkele seconden schoven er staanders voorbij, raakten de tenten van de grond los en werden ze als vliegers gelanceerd in de lucht! E, de heer des huizes kon nog nét op tijd roepen dat ik mij klein moest maken, onder de tafel moest kruipen want alles wat de lucht in geblazen werd, zou ook weer naar beneden komen. Ik bukte en stak mijn hoofd onder de tafel, te verbaasd over wat er nou allemaal gebeurde. Daarna kwam met veel gekraak alles wat de lucht in was geblazen weer naar beneden....een deel ervan belande op onze rij partytenten. 

Het gebeurde allemaal in een paar seconden, misschien een minuut....! Toen we uit onze partytent kwamen, lag een hele rij partytenten verwrongen over andere partytenten heen. Een deel was zelfs óver een muur gewaaid waardoor mensen die daar stonden in paniek over die muur waren gesprongen. 

Er waren wonderwel geen persoonlijke ongelukken, niemand is geraakt door iets wat door de lucht vloog. Ook niet door de verzwaringen van lood die om alle staanders ligt. Een klein wonder.

E, de heer des huizes hielp met de overhangende partytenten. Ze werden voorzichtig opgetild, opgevouwen en weggebracht. Het hele terrein werd met rood/wit lint afgesloten om de situatie te inventariseren en om de deelnemers op adem te laten komen. Want de schrik was groot. Helaas waren er vier deelnemers met schade aan hun producten, waaronder wij.... 

Het ingelijst werk op de schilderezel was losgerukt van de tyrap en lag met andere kleine lijstjes verspreid over de grond.....butsen in de lijst, hoekjes er af, maar geen glas gebroken. Een geluk bij een ongeluk. 

In het midden van het terrein werd een vergadering belegd voor de deelnemers. De weersvoorspellingen werden geraadpleegd en kalmerende woorden gesproken, die niet bij iedereen in goede aarde vielen. Het Spaanse temperament kwam hier en daar in volle glorie even naar boven. Het waren echt de emoties van dat moment, van schrik. 

De organisatie vroeg om te kiezen of je door wilde gaan als deelnemer, of niet. Iedereen die door wilde, moest aan de rechterkant gaan staan, diegenen die dit niet zagen zitten, werden verzocht aan de linkerkant te gaan staan. Samen met twee andere deelnemers stond ik aan de linkerkant...  

Want wat is het mij waard om nu door te gaan? Niets. De schrik zit in de benen, de lol is er af.

We brengen de spullen naar de winkel, zetten alles achterin de winkel en reserveren een tafeltje bij de buren. Eerst maar eens wat eten. 

Op deze opname kan je zien hoe eerst twee partytenten uit het "straatje" 

worden losgerukt door de wind..

..en de volgende partytenten (links) mee omhoog trekken. 

Alles landt uiteindelijk aan de linkerkant bij de palmen.