Gewoon doen!

Achterin onze winkel hebben wij een plek om te werken. Een mini-atelier waarbij de klant, aan de andere kant van de balie, een kijkje heeft in onze "keuken". Een creatieve keuken wel te verstaan. 

Eén van de dingen die we in de winkel maken: minimalistische wanddecoraties, gemaakt met zelf gevonden Sea Glass (de ballonnen) en kiezeltjes van het strand (de persoontjes)

Daarnaast heb ik aan huis een ruim atelier om aan grotere opdrachten verder te werken, om nieuwe technieken uit te proberen of vrij werk te maken. Het atelier is mijn speeltuin, ik ben er in de avonduren en/of het weekend vaak te vinden. Werk en privé lopen daardoor een beetje door elkaar heen en een echt weekend is daardoor niet altijd even helder. 

E, de heer des huizes stelde daarom op een zondag voor, om op maandag (als de winkel dicht is) eropuit te gaan. Even niet in het atelier, niet aan het werk ook-al-is-het-geen-opdracht. We hadden het er al vaker over om eropuit te gaan in de weekenden of op een vrije dag, maar het kwam er bijna nooit van. Laten we het nu niet bij een voornemen houden, maar gewoon doen! Dus staan we op maandag op tijd op, het plan is gemaakt: 

Ons huis ligt in een vallei, waarbij wij vanaf ons terras naar een brede bergwand kijken. Op de kam daarvan loopt een weg en zijn verschillende uitkijkpunten. We besluiten om daar naartoe te rijden en te kijken of we ons eigen huisje een beetje goed kunnen zien. 

Het is hemelsbreed nog geen twee kilometer van ons huisje naar de bergkam maar we zijn met de auto 40 minuten onderweg. Eerst ons dal uit en dan met een slingerende weg de berg op. Het is bekend terrein maar omdat we dit niet vaak doen, bekijken we alles om ons heen met "nieuwe ogen".

We staan op de bergkam bij een uitkijkpunt. Rechts op de foto bij de rots, begint een wandelpad wat uiteindelijk beneden in de vallei, in de buurt van ons huisje zal eindigen. Deze vallei, waarin ons gehuchtje tegen de bergwand aan de overkant geplakt ligt, loopt naar rechts uit naar zee, ca. 8 km verder. 

Dezelfde bergwand waar we tegenaan kijken, maar nu recht vooruit. Ergens in het midden, maar dan honderden meters lager aan de overkant van de vallei, ligt ons huis. We hebben overigens geen plannen om helemaal af te dalen, een stuk wandelen is al leuk zat. Die afdaling komt wel een keer als de temperaturen wat lager zijn!

E, de heer des huizes in het middelpunt - het kleine witte stipje in het midden van de foto. We dalen een stukje in de vallei en proberen ons huisje, of een glimp ervan, te vinden....

...in de verte...

...en na flink inzoomen zien we het kleine gehuchtje.

En jawel! Ook het dak van ons huisje!!

Wat een stilte en wat een imposant uitzicht. We rijden nog een stukje verder om van een heerlijke lunch te genieten aan de zuidkant van het eiland. Toerist in eigen land...Misschien moeten we dat vaker doen?