Een grote verandering

 Tja... een grote verandering, dat kan je het wel noemen!

Op vrije dagen in de zomer zitten we eigenlijk altijd tussen 14:00 en 17:00 uur binnen. Het is dan gewoon te warm om iets te doen. Zelfs alleen maar zitten in de schaduw is dan al teveel. We hebben er een mooie oplossing voor: we kijken films en documentaires. Deuren en ramen dicht en lekker onderuit. Zowel Netflix als YouTube zijn een onuitputtelijke bron van grappige, leuke en onderhoudende films of documentaires. Het is een heerlijk tijdverdrijf, je kan je oogjes lekker dicht doen als het minder leuk is, want het is immers ook siësta!

Maar één documentaire (we bekeken deze in mei jl.) zorgde bij ons voor een grote verandering. Zie hieronder de trailer.

Het lijkt te gaan over grote (vecht)sporters (de eerste 10 minuten..) maar het blijkt veel méér te gaan over de goede voeding die daarvoor nodig is. En dat er een grote verandering gaande is in diezelfde sportwereld. De trailer laat een klein stukje zien, het is echt de moeite waard om even uit te zoeken waar en hoe je de film/docu in zijn geheel kunt zien.

Na het kijken waren we beiden om. We keken elkaar aan en waren het er eigenlijk meteen over uit:  na meer dan een half leven mét vlees, stappen we over naar een leven zónder vlees (voor E, de heer des huizes) en een leven zónder vlees, ei en melk voor mij. met veel minder vlees. Een behoorlijk grote verandering!

Wie had dít kunnen bedenken...

Reacties

Een reactie posten

Plaats je reactie

Meest gelezen

Gezinsuitbreiding

Afbeelding
Sinds deze week hebben we gezinsuitbreiding.... in de vorm van een tweeling nog wel! Compleet onverwacht maar wel heel welkom. Moeder en kinders maken het goed en de kleintjes zijn aandoenlijk. En nog zó klein... Het is echter wel zo dat deze kindertjes meteen op eigen benen moeten staan. In dit geval op vier pootjes.... vier kleine plakpootjes 😉. Het gaat namelijk om gekko's..... Achter een groot schilderij in de hoek van de kamer, wonen sinds anderhalf jaar ook twee gekko's  (hier noemen ze trouwens een gekko 'pracan' of 'prenquén') . Pas als het donker wordt komen ze er achter vandaan en zien we ze schuifelen met hun plakpootjes over de muur of langs de rand van het dak. Soms zien we ze een paar dagen niet maar horen we ze alleen: als we 's avonds in bed liggen, horen we hun "lachende" geluid achter de balken. Het klinkt altijd heel gezellig en vertrouwd. Onze slaapkamer grenst aan de huiskamer en is voor gekko-plakvoetjes niet zo ver weg. We
Lees verder »

Tips en Tricks Oktober

Afbeelding
Elke tweede vrijdag van de maand, deelt  Elizabeth  leuke Tips en Tricks die bloggers publiceren. Iedereen heeft wel een handigheidje. In het huishouden, bij het klussen, tijdens de vakantie of om te besparen.... Zo'n tip delen is heel handig, ik heb deze keer een handige tip voor in de keuken.... Zakken stapelen om ruimte in je vriezer te besparen Koop ziplock zakken om in de diepvries te gebruiken. Plastic doosjes - rond of vierkant - zijn minder efficiënt, ze nemen meer ruimte in.  Zakken met groenten, vlees of fruit kan je precies vullen zonder onnodige lucht er omheen. Duw je daarna met je hand de inhoud plat in de zak, dan kan je veel meer zakken op elkaar stapelen en past er dus meer in je vriezer.  Alleen de zakken met vlees gooi ik na het ontdooien weg, de andere zakken spoel ik uit in handwarm water met een druppeltje afwasmiddel gebruik ik opnieuw.  Handig: schrijf erop wát er in zit en wanneer je het in de vriezer stopt. Wist je trouwens dat je kaas (gesneden of aan één
Lees verder »

Waar blijft de tijd...

Afbeelding
Sommigen wisten al langer dat we een winkel hebben op het kleine eiland in de grote oceaan. Anderen hebben dat ontdekt omdat het in de linker-zijbalk staat van dit blog. Maar die winkel kwam er niet zomaar.. Op het centrale plein was vroeger op zaterdag een klein ambachtelijk kunstmarktje. Kleine kraampjes, vaak zelf in elkaar geflanst, maar dat had zijn charme. Er werd geen groenten en fruit verkocht, maar zelfgemaakte dingen zoals sieraden, zeep, shawls, een imker die zijn honing verkocht en wat kleding. Na wat gesprekken hier en daar had ik mijn "eigen" plekje onder de bomen.  En och... wat was ik zenuwachtig als er Spaanse mensen bleven staan om te praten want ik sprak nog zo minimaal de taal! Met de Duitse, Franse en Engelse passant was het geen probleem. Ik begon met twee kleine schragen met een plaat hout van 80 x 110 cm. Daar overheen ging een creme doek en een gekleurde shawl. Een prima manier om de bakken waarin ik mijn werk vervoerde, een beetje aan het oog te ont
Lees verder »