De romeria van San Sebastian

 Na drie jaar was het eindelijk zover en was er weer een Romeria. In 2019 was het de laatste keer dat het gevierd werd, in 2020, 2021 en 2022 werd het omwille van de Corona-perikelen niet georganiseerd.

Een Romeria is een Rooms-Katholiek hoogtepunt ter ere van de patroonheilige (beschermheilige) van een stad of een streek. In dit geval is het de patroonheilige van waar wij wonen, San Sebastian. De patroonheilige heet - heel toepasselijk - San Sebastian. Deze heilige staat het hele jaar in een klein kapelletje. Een paar dagen ná Driekoningen wordt San Sebastian onder veel belangstelling uit zijn kleine kapelletje gehaald en krijgt hij een plek in de grote kerk, een stukje verderop. In de daarop volgende dagen zijn er kerkdiensten en feestelijkheden alom, met als hoogtepunt de Romeria op zaterdag. Veel inwoners halen hun traditionele kleding tevoorschijn.  Ze verzamelen zich buiten de stad en trekken in een feestelijke tocht met gezang, dans en muziek naar het centrum, naar het grote plein. Daar zullen ze met elkaar eten en drinken, zingen en dansen. Na drie jaar stilte gonsde het al vroeg in de stad er hing er iets bruisends in de lucht. Een feestelijk gevoel. Eindelijk ... het mág weer!

Hieronder - vooral in veel foto´s - een indruk van dit feest.

 

Eerst gaat de heilige vanuit de kleine kapel naar de grote kerk

 

Dan wordt hij onder grote belangstelling en natuurlijk tijdens een mis, in de grote kerk gezet.

 

De traditionele kleding van de vrouwen. Helderblauwe schorten en gele details. 

De derde vrouw van rechts is in de afgelopen week verkozen tot "miss" van deze Romeria.

 

De stoet gaat maar langzaam. Links zie je een winkelwagentje, bedekt met kleden en versieringen. Hierin zitten flesjes drinken en wat te eten voor tijdens de tocht.

 

Passie en toewijding.

 

Veel traditionele muziekinstrumenten. Zie rechts op de foto: botjes aan een halsketting.

  

Beter om in de schaduw te wachten. De man met de rode sjerp draagt een algemeen kostuum, de andere (met de wollen slobsokken) draagt het traditionele kostuum van het eiland.

 

Deze vrouw draagt algemene traditionele kleding. Het korenblauw met wit (een paar foto´s hierboven) is de kleding van het eiland.

 

Men is trots op de tradities en leert de kinderen al vroeg de muziekinstrumenten te bespelen. De vrouw heeft een grote schelp aan haar hals, waarmee ze een toeterend geluid kunnen maken.

 

Jonge meiden in klederdracht. Ze delen met veel enthousiasme kleine hapjes uit aan de toeschouwers.

  

De tafels zijn al vroeg klaar gezet. Er lopen toeristen rond die verwonderd rondkijken: meer dan 80 tafels voor ruim 1000 mensen die meelopen in de stoet.