Een tripje overzee

Deze zomer kreeg ik de vraag om een workshop te geven op een klein resort op een bijzondere locatie: je kan het alleen bereiken per boot. Er gaat geen weg naar toe, je kan het niet bereiken met de auto of een busje. Er is wel een smal pad wat je te voet kunt volgen maar dan ben je al gauw een uurtje of 4 onderweg, terwijl het bootje er slechts een kwartiertje over doet.

Vervoer van- en naar dit resort gaat dus per boot. Vanaf het strand zien we dit bootje regelmatig de haven uitvaren. Nog maar nét de haven uit, gaat het gas er altijd flink op en horen we het imposante geluid van de motoren.

Afgelopen maand was een workshop "kaarten maken met aquarel" ingepland en stapte ik tegen het middaguur het bootje op voor een kort tochtje over zee - zie filmpje!

 

 

  

De groep van jongens en meiden was enthousiast en had er zin in! Na een geslaagde middag (en mooie resultaten) liep ik de steiger op naar het bootje, vergezeld door een aantal van hen, inmiddels omgekleed in zwemkleding. Er verzamelden zich meer jongens en meisjes. Het bleek een traditie te zijn om, als het bootje aan het eind van de dag weer terug gaat, je uit te zwaaien. Zo leuk!

Als het bootje van de kant is en vaart maakt, borrelt en bruist het water. Het is de grootste lol om daar al joelend en zwaaiend in te springen.

Ik zwaai nog een keer en draai mij om. Haren in de wind, op weg naar huis.