Een teken taak

We hebben slechts twee dagen aan het water op camping Muehlenteich gestaan waar we na de oversteek over de Elbe waren neergestreken. Het uitzicht was geweldig aan het meertje en er waren nog niet veel campinggasten. Maar het constante geluid van de A-61 waar we nog geen 2 kilometer vanaf bleken te staan, overheerste zowel overdag als 's nachts. Het was een continue gesuis. en.

Wat heerlijk om dan zonder probleem zomaar alles in te kunnen pakken en ergens anders te gaan kijken! We gaan gewoon op zoek naar een ander plekje. Terwijl we rijden, maaien we met één arm regelmatig even naar het plekje achter de bijrijdersstoel. Bas heeft daar zijn eigen vaste plaatsje en als we rijden, ligt hij aan één stuk door te snurken. Het is zo'n lieverd en hij is zó zoet, dan moet 'ie af en toe een aai krijgen!

Ik heb van een vierkant stuk matras een soort kader gemaakt: een rechthoek uit het binnenste gesneden waardoor alleen de randen blijven staan. Daar een oud stuk dekbed onder vastgezet en een hoes omheen genaaid. Bas ligt dus in een soort nestje. Hij kan zijn kop heel lekker op de 10 cm hoge rand leggen of in een rondje helemaal in het binnenste gedeelte liggen slapen. Echt helemaal zijn plekje.

Extra controles voor Bas

Voordat we op pad gingen, hebben we alle vaccinaties gecheckt en met de dierenarts overlegd wat wel en wat niet noodzakelijk was voor deze trip. Ik had graag nog een extra teken-tang willen hebben maar die kennen ze op het hele eiland niet. 'Gewoon even zó doen' zei de jonge dierenarts en deed het in de lucht voor met zijn hand. Nou, allerbeste en kundige dierenarts.... ik vind die beestjes niet zo gezellig en gebruik toch maar liever de teken-tang. Die zet je met het tangetje óver het lijfje van de teek en dan draai je tegen de klok in het hele geval eruit.

En we zijn maar wát blij met de teken-tang! Vooral in Denemarken en Noord Duitsland was het echt tweemaal daags controleren en uitdraaien. Een vangst van tussen de zes en negen teken per controle was geen uitzondering. Goed controleren van Bas, maar ook van onszelf, was dus echt noodzakelijk! Soms zagen we losse exemplaren in zijn vacht kruipen, dus die waren makkelijk te verwijderen. Maar een teek op zijn ooglid of bovenlip zijn wat lastiger weg te halen. Vooral als ze nog heel klein zijn.

Jazeker, we hebben ook medicatie mee tegen dit soort gespuis. Een maandelijks 'brokje' (wat hem zeer goed smaakt) met daarin medicatie tegen hartworm, vlooien en teken helpt heel goed. 95% van de teken zwelt niet op tot erwtjes-grootte maar blijft als klein bruin 'spinnetje' in zijn huid vast zitten. Ze schijnen te sterven na de eerste beet... Maar ook dan moeten ze verwijderd worden.

Bas laat de controles maar wát graag uitvoeren. Dat gevlooi en gekroel.... hij knippert genoegzaam met zijn oogjes en gaat er eens lekker voor liggen. Het gepiel met de teken-tang vindt hij iets minder maar is hij weer snel vergeten als hij daarna met de Frisbee kan spelen! En op onze nieuw plek aan het water kan hij daarmee helemaal uit zijn dak!