Kerst onder de zon
En dan is het bijna kerst. Raar dat voor mij kerst altijd geassocieerd wordt met sneeuw, winter en kou. Zijn het in Europa, Amerika en Rusland echt wel 'de donkere dagen voor kerstmis', in de "onderste helft van de wereld ligt dat anders. In Zuid Amerika, Zuid Azië en Australië vier je kerst midden in de zomer.
Wij zitten er qua temperatuur en lengte van de dagen een beetje tussenin. De dagen zijn korter dan in de zomer maar het wordt niet zoals in Nederland al om half vijf donker, maar pas tegen half zeven. Ook de temperatuur is anders. Ondanks dat het winter is, zijn de temperaturen 's nachts rond de 17 graden en overdag schommelt het tussen de 22 en 25 graden. Het ligt er een beetje aan op welk deel van het eiland je bent. Liepen we het eerste jaar ook met kerst nog in een korte broek en een hemdje, nu dragen we driekwart broeken en T-shirts. 'S avonds en 's morgens vroeg wandelen met Bas gaat er vaak even een fleece trui overheen.
Geen kerst zonder kerstboom
Toen we vorig jaar in de nazomer dit huis betrokken, hadden we andere zaken aan ons hoofd dan een kerstboom. Nu, na een dik jaar kunnen we best zeggen dat het huis al behoorlijk op orde is. Een heel comfortabele basis waar vanuit we het huis steeds meer 'eigen' maken. Met een kerstboom bijvoorbeeld. Dus ging ik op pad.
Hier is geen markt waarop je kerstbomen kunt uitzoeken en waar de dennengeur hangt. Ook geen tuincentrum waarbij je met of zonder kluit een boom kunt kopen. De enige kerstbomen die je hier kunt komen zijn van plastic. De "Chinees" heeft ze. Hele 'enge' met neongroene lange naalden, die aan de uiteinden wit zijn of een piepklein lichtje bevatten. Of kerstbomen met oogjes, lichtjes en een kerstmuts op. Ze gaan bewegen en zingen als je langs loopt.....
Gelukkig heeft de bloemenwinkel ook een paar 'gewone' kunstkerstbomen staan. Ze zijn duidelijk in de minderheid want men is hier echt fan van 'hoe bonter hoe leuker'.
Een kerstboom van 1.20 hoog lag al snel achterin de auto. Op naar de Chinese winkel, die heeft kerstversiering in alle kleuren en maten. Alles is echter van onbreekbaar plastic. Handig als je de boom buiten wilt zetten. De ballen kunnen de boom wel uitwaaien maar blijven heel. Met een tas vol kerstballen en snoeren met lichtjes (warmgeel, geen blauw groen of ledverlichting) rij ik weer naar huis en zet ik de boom op. Ik vond zelfs in de winkel een heuse piek!
Het kerstgevoel
En dan staat er op 7 december een kerstboom in de kamer. Vanuit een doos uit Nederland vis ik toch ook nog wat stoffen kerstspullen op. 'S middags knutsel ik nog wat slingers met pakjes in elkaar voor langs de deurpost en hang ik de kerst-sok aan de buitendeur. Het hele huis is zowaar in kerstsfeer. Vooral als het tegen de avond donker wordt vind ik het heerlijk als een poosje alleen de verlichting in de boom aan is en verder nog niets. Of vlak voordat we gaan slapen. Alle lichten uit en alleen de boom nog heel even aan.
En geloof het of niet (of verbeeld ik het mij?) ik vind het in de daarop volgende dagen kouder worden. De sokken gaan eerder aan en ik zet niet meer de twee deuren tegen elkaar open. Komt dat door de kerstboom die ik automatisch associeer met kou en winter? Gaat er bij het dagelijks zien van de lichtjes in de kerstboom ook een schakelaar om in je hoofd?
Het Spaanse kerstgevoel
De kerstboom in het Spaanse gezin veel minder aanwezig. De buitenboel wordt tegen kerst met lichtslingers aangekleed. Hoe meer kleuren, hoe beter en het liefst knipperend en flikkerend. Waar men zich hier ook helemaal in verliest is de kerststal. Niet alleen Jozef, Maria, kribbe en wat dieren. Nee, vooral heel veel daaromheen. Mensen die op het land werken, vrouwen die schoonmaken, huisjes met lichtjes en groene heuvels met een kasteel. Karretjes die rijden, levensechte miniatuurdiertjes die bewegen en figuurtjes die allerlei ambachten uitbeelden, al dan niet bewegend. Een soort treinenbaan, maar dan anders....
Er zijn vlijtige huisvaders en -moeders die elk jaar een extra onderdeel in elkaar knutselen en zo hun kerststal jaarlijks zien groeien. We kennen mensen die al vier verhuisdozen vol hebben met alleen de spullen voor de kerststal en een aparte grote tafel hebben om alles met kerst neer te zetten. Alles wordt half december neergezet en blijft staan tot 6 januari.
Een poepend mannetje
De kers op de taart/kerststal is een poepend mannetje. Op zijn hurken, broek op de knieën. Raar maar waar. Hij moet vooral niet echt in het zicht zitten want het is traditie dat de kinderen hem moeten zoeken en vinden. Het is een Caganer, die de laatste jaren steeds populairder wordt en waarbij inmiddels ook wereldberoemde mensen worden afgebeeld - zoals meneer Trump.
Dit jaar kwam er bij ons een kerstboom in huis. Volgend jaar een uitbreiding met flitsende kerstverlichting (buiten?) of het begin van een kerststal......?
Reacties
Een reactie posten
Plaats je reactie