Eigen kippen - zó schattig!

 Kippen rond het huis leek mij zó gezellig! Ik hou van het zachte gekakel als kippen tevreden zijn. De buurman heeft kippen, ze hebben een groot hok helemaal onderaan (beneden) in zijn moestuin. Een stuk of acht, en een haan. Die haan was in het begin wel even een 'dingetje'. Zijn klokje stond iets anders afgesteld want om 04.00 uur denkt hij dat de dag al begonnen is en kakelt zich een slag in de rondte. Na een half uur is hij weer stil en begint hij opnieuw de dag rond half acht.

Kippen lijken mij gezellig als ze zomaar kunnen scharrelen overal. Maar met altijd alle dueren open, kan het maar zo zijn dat je dan het acht-uur journaal zit te kijken naast een kipje. Of dat je in de slaapkamer een vers eitje op je kussen vindt. Niet aan beginnen dus. Ook in ons contract staat dat we geen vogels of pluimvee mogen houden in of op (!) ons huis.

Kippen en een haan

De kippenren is ongeveer 25 meter dieper in de vallei gelegen. Het klinkt dus gelukkig niet alsof hij onder ons slaapkamerraam luidkeels de dag begint. Na een week of wat went het. We hebben dag en nacht de ramen open en horen het niet eens meer. Overdag horen we alleen het tevreden gerommel en zachte 'tokken' van de kipjes. Heel af en toe is er herrie in het hok, misschien omdat er een groot ei onderweg is? Of ruzie over een vlieg, worm of made?

Sinds kort heeft de buurman er ook twee ganzen bij. Ongeveer 2 maanden geleden was er een lokaal feest in het buurtschap hier vlakbij. Het was een dag waarop de beschermheilige van herders en landarbeiders geëerd werd en waarbij ook de hele veestapel betrokken was. Vele boeren uit de omgeving namen het mooiste dier, waardoor het een soort bonte tentoonstelling van dieren werd. We zagen prachtige grote geiten met hangoren, een soort moeflon schapen in dikke vachten en ook kippen. Te midden van de kippen zochten een heleboel kuikentjes steun bij elkaar. Het was een donzige kluit tussen de hoog-potige kippen. Maar, de kuikentjes hadden geen tenen, maar vliezen. Het was een enorm nest van ganzen-kuikens!

Overal hetzelfde

De zoon van onze buurman bleek aan het eind van de dag zijn vader moe te hebben gezeurd of er twee van die schattige kuikentjes mee mochten naar de moestuin. Vader is zo slecht nog niet en had uiteindelijk ingestemd. Toen ik daarna eieren bij de buurman ging halen, zaten er twee halfwas kuikens in een grote houten kist. Een schaal water en voer erbij. De kuikens keken nieuwsgierig over de rand maar kwamen er nooit uit. 's Avonds als de buurman naar huis ging, ging er een deksel op de kist. (Ja, men gaat hier anders met dieren om dan wij gewend zijn). Het lieve kleine donzige was er al snel af en zoonlief keek er nauwelijks naar om. Vader vertelde het mij mopperend maar ook met een lach. Het is overal hetzelfde, zo zijn kinderen. Hij had ook al een kat lopen waar zijn dochter ooit mee thuisgekomen was.

Er kwam een dag dat de twee gansjes niet meer in de kist pasten. Ze verhuisden naar het kippenhok beneden. Consternatie alom want de taal der kippen is nu eenmaal anders dan die van de toch wat lompe ganzen. Enfin, na een paar dagen wat opgewonden gedoe en gekakel was de nieuwe hiërarchie bekend en is de rust weergekeerd. We horen ze niet, de twee ganzen, maar we zien ze wel. Volgens mij hebben ze het wel gezellig daar beneden. Wat hun toekomst wordt? Ik weet het niet. Buurman had nou niet meteen het idee om ze vet te mesten voor de feestdagen. Zijn zoontje zou dat niet echt kunnen waarderen. En het duurt gelukkig ook nog wel even voordat het kerst is.

Toch kippen - gezwicht voor de gezelligheid

Met de buurman-en-zijn-kippen hebben we zelf geen behoefte om kippen te houden. We kopen wekelijks onze kakelverse eitjes bij hem (10 stuks voor 2 euro) en genieten op afstand van de geluiden. Wel de lusten, niet de lasten zullen we maar zeggen.

En toch hebben we nu kippen. Drie stuks nog wel, en een haan! Vooral de haan is een trotse. Hij waakt ervoor dat zijn dames iets zal overkomen. Staat fier op de poten en speurt met zijn priemende oogjes de omgeving af. Ze hebben een vast plekje waar ze zitten, in de keuken. In de keuken? Ja. Bovenop de deurpost zitten sinds enige tijd vier lieve dames-kipjes en een fiere haan. Geschilderd wel te verstaan. Hij houdt zijn mond, zij zitten zeer tevreden mooi te zijn en ze maken geen rommel. Iedereen tevreden.