Koude knoflook

 Knoflook hoort bij het mediterrane eten. We kunnen niet meer zonder en zijn 'grootverbruikers' geworden. Gemiddeld gaat er één bolletje per week doorheen!

Zo onder de Spaanse zon hebben we inmiddels een aantal mensen leren kennen, waaronder Jesus en Diana. Diana gaf ons in eerste instantie Spaanse les maar we zien elkaar inmiddels ook op andere momenten. Zowel Jesus als E, de heer des huizes, trekken baantjes in de baai, Diana en ik sporten dan in het park en daarna drinken we samen koffie beneden op een terrasje. In de loop van de tijd ontstond het idee om eenmaal per maand gezamenlijk te eten. En daar hoort uiteraard knoflook bij.

Het koken is een beetje met een knipoog en een uitdaging. Als wij bij hen zijn, proberen zij zo goed en zo kwaad het gaat een puur Nederlands gerecht op tafel te toveren. Ze zijn verbaasd over de eenvoud, weinig kruiden en heel weinig knoflook. Ze halen de recepten van internet en zijn daar heel serieus in: het moet echt Hollands zijn. Althans, het moet Hollands zijn zoals zij denken dat de Nederlanders het eten.

30 kroketten

Dat zoeken naar recepten gaf op een avond nogal wat hilariteit: we kregen bij een heerlijk smakende andijviestamppot 30 kroketten voorgeschoteld. Ze hadden de hoeveelheid voor bitterballen en kroketten door elkaar gehaald. Het was heel veel werk maar het smaakte heerlijk!

Aan ons de taak om Spaanse gerechten onder de knie te krijgen.

Ik kijk op internet, maar koop ook Spaanse kook-tijdschriften en aan de hand van foto's en de ingrediënten kom je dan al een heel eind. Mijn interesse is er en met hulp van foto's groeit mijn Spaanse vocabulaire met stappen!

Alleen maar knoflook

Het volgende gerecht is echt Super-Spaans en bestaat alleen maar uit knoflook. Heerlijk op warme dagen. Maar let op: de combinatie doet in eerste instantie een beetje raar aan. Uiteindelijk is het met dit knoflook recept 'houden van' of 'het absoluut niet lekker vinden'. Er lijkt geen tussenweg te zijn maar het is echt het proberen waard!

Ajo Blanco spreek de 'j' uit als een 'g' en het klinkt al helemaal buitenlands! - Witte knoflook

100 gram oud wit brood zonder korstjes
300 ml melk
150 gram blanke amandelen (dus zonder bruin velletje)
3 tenen knoflook fijngesnipperd
3 eetlepels paneermeel
10 witte druiven
2 theelepels appelazijn
450 cc koud water
2 theelepels olijfolie
zout

Leg twee sneetjes oud brood opzij, snij deze in dobbelsteentjes en bak daar croutons van in een beetje roomboter, bestrooi ze met peper en wat tuinkruiden en laat ze afkoelen.

Week de rest van het oude brood gedurende 5 minuten in de melk. Doe het daarna samen met de amandelen en knoflook in een blender en meng het tot een egaal mengsel. Voeg een snuf zout, paneermeel en de olijfolie toe en meng het 2 - 3 minuten tot alles een zachte crème is geworden. Terwijl de machine nog draait voeg je de azijn en het koude water toe, daarna gaat de machine uit. De heerlijke knoflookgeur komt je al tegemoet!

Giet het geheel in een beslagkom of maatbeker en zet het minstens een uur in de koelkast. Ik goot het in een lege plastic waterfles van 1,5 liter en zette het in de koelkast. Dat voorkomt dat de hele koelkast straks naar knoflook blijft ruiken. Snij de druiven in tweeën en zet deze ook in de koelkast.

Serveren:

Giet in kleine glaasjes de koude knoflook-creme, giet er een klein straaltje olijfolie over en leg daar bovenop wat croutons en twee halve witte druiven. Omdat ik de combinatie knoflook-druiven nogal vreemd vond, heb ik de druiven ernaast gelegd. En ja, het klopt, op de foto liggen blauwe druiven. Er waren geen witte te krijgen! Een paar croutons als topping, de rest erbij in een schaaltje.

Lepel het lekker op als voorgerecht en oordeel zelf.