Netjes in de rij wachten

De Calima hangt nog steeds over de eilanden en de temperatuur is 's nachts ca. 26 graden en overdag rond de 34 graden. Ongewoon hoog voor de tijd van het jaar. We lopen maar een stapje minder hard als het gaat om boodschappen doen en andere dagelijkse dingen, bijvoorbeeld naar het postkantoor. Daar zijn altijd wel mensen vóór je, want iedereen doet het rustiger aan. 

Het is hier heel gewoon als je binnenkomt bij het postkantoor of bij de apotheek, om in het algemeen goedemorgen of goedemiddag te zeggen. Daarna volgt eigenlijk meteen de vraag "¿Quien es la última?" - wie is de laatste? 

Het is een vorm van beleefdheid om goedemorgen of - middag te zeggen als je een winkel binnenkomt en de Spanjaarden hechten daar veel waarde aan. Elkaar groeten is een vorm van respect. 

Op straat is het heel gewoon om anderen met een knikje of de korte groet Buenas dias - goedemorgen te wensen. Het is een kleine moeite en een vorm van vriendelijkheid. 

In het postkantoor of bij de apotheek sta je door elkaar heen te wachten tot je aan de beurt bent, maar iedereen weet door de vraag "wie is de laatste", welke volgorde er is.  

Anders is het bij de supermarkt. Daar sluit je aan in de door jou gekozen/of enige rij voor de kassa. Je dringt niet voor, loopt niet te duwen en het is heel gebruikelijk om iemand die maar een paar dingen heeft of een oudere die wat slechter ter been is, even voor te laten gaan. Respect en vriendelijkheid.

Als een tweede kassa open gaat, vraagt de caissière of de langstwachtende in de/een andere rij naar haar kassa komt. Je blijft keurig in je gekozen rij staan tot zij zegt wie als eerste mag komen afrekenen.. 

Geen geloer vanuit de andere rijen en snel op een holletje met je karretje proberen de eerste te zijn bij de net geopende kassa. Doe je dat wel, dan is de kans groot dat je teruggestuurd wordt door de caissière, of dat anderen je erop wijze dat dit niet de manier is die ze gewend zijn.  

Het is voor toeristen niet altijd logisch dat het hier zo netjes en beleefd gaat; bij een kleine supermarkt in het centrum staan twee kassa's, eentje links en en eentje rechts bij de uitgang. Er vormt zich uit ruimtegebrek voor de kassa slechts één wachtrij. Die loopt dan tot ver in de winkel, een lange "enkele" sliert van boodschappen karretjes. 

Tot vlak voor de twee kassa's...  Daar staat de eerstvolgende in de rij die wil afrekenen, min of meer in het midden van de twee kassa's , te wachten welke kassa het eerste klaar is. Pas dan ga je naar die kassa toe. De persoon achter je, doet hetzelfde. Je wacht tot de kassa links of rechts met de voorgaande klant heeft afgerekend en dan stap je met je karretje naar die kassa. 

Er zijn echter ongeduldige toeristen die deze manier van wachten niet (willen) begrijpen. Ze proberen de hele rij wachtenden te passeren "omdat er maar één rij staat, terwijl er twee kassa's open zijn."

Vaak worden zedoor andere wachtenden vriendelijk doch dringend verzocht terug te gaan en achteraan aan te sluiten - en anders neemt de caissière wel even het woord. Want zo doen we dat hier niet...