Sinterklaas

Elk land heeft zo zijn eigen tradities en feestdagen, met daaraan vaak weer gekoppelde tradities. 

Als je in Nederland bent opgegroeid, is Sinterklaas een van die tradities die diepgeworteld zit. Je kent de figuren, het verhaal en de spanning toen je kind was die daarbij hoort. Het kwam tijdens een etentje begin november, ter sprake met onze Spaanse vrienden. Ze wilden de herkomst weten en van ons eeten hoe zo'n 'heerlijk avondje' gevierd wordt. Gedicht? Surprises? Speciaal snoepgoed? De vragen bleven komen. Voor we het zelf in de gaten hadden, werden er lootjes getrokken. Hoe kan je een traditie of (volks)feest beter uitleggen dan het zelf een keer te vieren.

In grote lijnen lijkt het feest van Sinterklaas een beetje op het feest van de 3 wijzen op 6 januari (Reyes Magos). Op de Spaanse televisie (en ook in het echt in de steden) is te zien dat de wijzen op 5 januari aankomen. 

Soms met een auto, vaker zitten de wijzen op kamelen of als alternatief te paard. Er wordt dan (hard) met ingepakt snoepgoed en amandelkoekjes gestrooid. Het lijken net groot uitgevallen toffees van Qualitiy Street.

Het verhaal gaat, dat de Wijzen dan die nacht naar de huizen van de kinderen gaan om cadeautjes neer te leggen. De volgende dag in de ochtend worden de cadeautjes uitgepakt. Daar houden ook alle gelijkenissen op. 

Wij hadden op 5 december, zoals het hoort met Sinterklaas, met de vrienden afgesproken. Eerst lekker eten en daarna de cadeautjes. 

Ze zijn erg geïnteresseerd in het Nederlandse leven en zoeken vaak naar nog meer informatie op internet. Net zoals wij dat doen over Spaanse gewoontes en Canarische tradities. Dat maakt de vriendschap erg dierbaar. Toen ze bij ons aan kwamen, wensten ze ons een 'fijne Sinterklaas' toe. Zelfbedacht om dat te zeggen en ze hadden heel vaak geoefend op de Nederlandse uitspraak. Het klonk zó grappig!

We vierden het buiten, op het terras, met de de parasol boven de tafel uitgeklapt en de kerstboom-verlichting er onder gehangen.

 

Om het helemaal in Hollandse wintersfeer te hebben, had ik een grote pan hutspot gemaakt.

Daarna volgde chocolademelk met slagroom en kwam de schaal met pepernoten, speculaas en suikermuizen op tafel. Ze hadden gelezen over de pepernoten en waren dolenthousiast om ze in het echt te kunnen proeven. Ook hadden ze gelezen dat er letters van chocolade werden gegeven. Door een snelle actie van vrienden uit NL (thanks! T&J) was het geweldig om aan iedereen een ingepakte chocoladeletter te kunnen geven. 

Daarna kwamen de echte pakjes, die we voor elkaar hadden gekocht. Pakje na pakje werd uit de grote mand gehaald, gedichten in het Engels en Spaans voorgelezen en surprises bewonderd. De tafel lag aan het eind van de avond vol met papier, strikken, snoepgoed en cadeautjes. Het was een geslaagde avond.

De dag erna, 6 december, is hier een nationale feestdag en zijn veel mensen vrij. 6 december is een nationale feestdag in Spanje, de Dag van de Grondwet. Op deze dag wordt herdacht dat er in 1978 een grondwet werd opgesteld. 

Die vrije dag, dat gevoel,  paste precies na zo'n speciale avond. Een beetje nagenieten en een grote afwas doen, koffie drinken beneden bij de haven. Het voelde als een mix van de dag na Sinterklaas of Kerst. 

Hier heeft na een ongewoon warm najaar, ook hier de winter zijn intrede gedaan. Het is koud, het kwik komt nog maar net boven de 20 graden uit en het waait fors. Zelfs de zee is onstuimig, zoals het hoort in de winter. Gecombineerd met het winterse feest van Sinterklaas, zitten we helemaal in de stemming van de decembermaand. 

Ja, je leest het goed. Wij vinden 20 graden een beetje fris. Dat komt ervan als je gewend bent om alleen maar te leven bij temperaturen boven de 25 graden. Dan wordt 20 graden een 'beetje koud'. Dan doen we zoals vele Spanjaarden: lange broek aan en sokken opzoeken als bescherming tegen de koude stenen vloer.