Het wordt een beetje knijpen

 De stroomstoring duurt al even en het wordt een beetje knijpen als het om de vriezers gaat. De teller staat op 30 uur. Gelukkig hebben we geen meer in de vriezer, maar toch besluit ik vanmiddag om alle vrieslades eruit te halen en zoveel mogelijk te verwerken.

Ik kan wel tegen beter weten wachten tot er weer elektriciteit is, maar de spullen zijn inmiddels toch wel aardig ontdooid en zacht. Dus sta ik op maandagmiddag uren in de keuken, kook ik flessen en potten uit tot ze steriel zijn en maak ik sap van al het ingevroren fruit. Avocado's (ik had wel 40 halve avocado's in de vriezer..) kan ik niet meer verwerken nu ze allemaal ontdooid en zacht zijn. Dus weg ermee. De buitentemperatuur werkt ook lekker mee: overdag temperaturen van over de 30 graden en ´s nachts wordt het niet koeler dan 24 graden. Het is een beetje knijpen maar we moeten het er maar mee doen!

De ruim 5 kilo sperziebonen maak ik in, net zoals de doperwten. Ik kook een grote pan groentesoep en maak een pastasaus met spinazie. Helaas kan ik het op geen enkele manier koel weg zetten en hoop ik met alles wat ik heb, dat de stroom snel weer ingeschakeld wordt. Vlak vóór het weekend hebben we drie dozen waterijsjes gekocht. Ze zijn zó lekker met dit warme weer, maar ja, wat doe je met drie dozen gekleurd zoet water? Ik haal de verpakking eraf, stokjes eruit en maak er maar siroop van. Met een schone fles en twist-off deksel is het in ieder geval niet meteen weggegooid. Wie weet kan ik het straks als blokjes weer invriezen. Straks... als we ooit weer stroom hebben.

Gelukkig hebben we sinds gisteravond laat wel weer wifi en kunnen de alarmdiensten weer bereikt worden. De haven, het kleine vliegveldje en het ziekenhuis hebben geen last gehad van de storing. Zij hebben een eigen backup systeem.  Als ik afgedraaid klaar ben in de keuken, rijden we richting de bewoonde wereld, de "stad". Onderweg zien we bij de apotheek en andere kleine bedrijfjes aggregaten buiten staan. Zo kan het werk toch doorgaan!

Het is verbazend druk, de terrasjes zijn vol. We zien naast verschillende restaurantjes en barretjes aggregaten staan. We schuiven ergens aan en bestellen een pizza. Daarna lopen we naar de winkel en proberen een lichtknopje. We hebben hier alweer stroom! Wij kunnen morgen dus gewoon naar de winkel. Dat is fijn!

Vanuit de omliggende grote eilanden zijn al grote aggregaten onderweg. Ze zullen overal op het eiland geplaatst worden totdat het defect in de centrale is gerepareerd. Wat we uit de persberichten begrijpen is dat in de loop van de week 2/3 van het eiland weer voorzien zal zijn van stroom. Wij zullen niet de eersten zijn die thuis weer gewoon het lichtknopje aan kunnen doen, vermoeden we.

Er wordt gevraagd om zuinig te zijn met water, om de energie die gebruikt wordt voor de waterpompen te verminderen. Dus haal ik braaf water uit het grijze circuit. Dat water komt ongezuiverd uit een bassin wat hoger op de berg ligt. Ik kook het om als afwaswater te gebruiken. Gelukkig is het bijna volle maan en kunnen we lang buiten zitten!