Oogst uit eigen tuin, met een knipoog

 Ziehier de oogst van eigen land. Eigenlijk, van eigen dakterras. Begonnen als grapje en uit nieuwsgierigheid, legde ik de zaadjes van een paprika in een laagje potaarde. Als pot gebruikte ik een gehalveerde plastic waterfles van 5 liter. De opstaande rand diende als bescherming voor het opkomende grut. De opgekomen groene plukjes haalde ik uit elkaar en zette ik voorzichtig over in nieuwe gehalveerde waterflessen en plaatste ze uit de wind in de zon op het dakterras. Dat opkomende groen zette aan tot meer actie.

Niet weggooien, maar bewaren

De hartjes van tomaten werden bewaard, een paar uitgelopen aardappeltjes en uien met een groene sliert, de laatste stukjes van de prei (dat witte stukje met zo'n friemeltje worteltjes eraan) en een knoflookteentje met een groen puntje volgden dezelfde weg als de zaadjes van de paprika. Kortom, heel veel wat normaal in de vuilnisbak verdwijnt. Op het dakterras kwamen groene neusjes boven de grond en er volgden zelfs bloemetjes!

De wind was weleens een spelbreker. Vooral op het dak met een forse wind over de oceaan, wilden de plastic potten weleens gaan schuiven. Ik zette ze klem op pallets, die je hier vaak aan de weg ziet staan. De uitgelopen aardappels zette ik in de lege (binnenstebuiten gekeerde) plastic zak van de potgrond. Paar gaatjes erin en groeien maar. Regelmatig water geven en vooral de tomaten 'dieven' en verder geduldig wachten.....

Ik heb al heerlijke aromatische tomaatjes geoogst en als ik geen uitje voor de tonijnsalade in huis had, sneed ik een stengel van de uitlopende uien af.

Eigenlijk kostte het mij alleen een zak potgrond en af en toe een scheut water. Het resultaat zie je op de foto. Zoals ik al schreef, het begon als grapje maar wat zal het lekker smaken in een boerenomelet met eitjes van de buurkipjes!

http://www.7-vidas.es/wp-content/uploads/2018/03/image-1-300x224.jpeg

http://www.7-vidas.es/wp-content/uploads/2018/03/image-300x224.jpeg



Reacties

Meest gelezen

Gezinsuitbreiding

Tips en Tricks Oktober

Waar blijft de tijd...