Vijgen
Vijgen. In Nederland kende ik ze alleen gedroogd. Min of meer geplet en verpakt in doorzichtige folie. Moeilijk van elkaar af te halen, plakkerig, onnatuurlijk zoet en vaak taai.
Hier groeien vijgen in de volle grond in tuinen, staan ze op landjes naast de groenten en vind je ze langs de kant van de weg in het wild. Groen van buiten en reuze aantrekkelijk voor insecten zodra ze rijp worden. Aan de binnenkant dieprood en vol met eetbare pitjes. Het doet een beetje denken aan rozebottels, al die pitjes. Daar houdt de vergelijking ook meteen op. Als je ze plukt, 'bloedt' de boom een beetje en vanaf november tot half februari zie je bomen vol met vijgen.
Verse vijgen
De buurman overhandigde ons weer een tasje met vijgen, Vers van de boom. Vers zijn ze 4-6 cm groot. De eerste dag kan je ze eigenlijk zo, zonder te schillen (of 'pellen') eten. Daarna droogt het schilletje wat in, wordt taaier. Maar door de blender, gecombineerd met sinaasappelsap en ander fruit, kan het schilletje prima blijven zitten. Hoe langer je ze bewaard, hoe steviger/taaier het schilletje wordt.
Van oudsher worden de vijgen hier ook gedroogd, om langer te bewaren. Niet tot die plakkerige dingen waarover ik schreef, maar stuk voor stuk, los van elkaar, totdat ze half-zacht zijn. Het zijn 2-3 cm kleine vijgjes geworden, een beetje rimpelig. Ze gaan in een zakje en blijven een maand of zes heerlijk smeuïg. Bij 'romerias' (optochten ter ere van een heilige) worden ze vaak aan de toeschouwers aan de kant van de weg uitgedeeld. Om ze niet aan elkaar te laten kleven, wordt er een klein beetje bloem bij de inhoud van het zakje gedaan. Zo kan je ze stuk voor stuk pakken. Kleine energiebommetjes en superzoet! De structuur is een beetje zoals toffees.
Vijgenbrood
Een andere manier van bewaren is het maken van een 'pan de higo'. Letterlijk vertaald zou het 'vijgenbrood' betekenen maar het is eerder een vijgenkoek. De half gedroogde vijgen worden in stukjes gesneden en gekneed tot een vaste massa. Als variatie worden er amandelen of stukjes chocolade toegevoegd, soms alleen bestrooid met kokos of een laagje kandijsuiker.
Het is vaak een ronde plak van 10 cm doorsnee en 2 cm dik maar je hebt ook de 'worst' vorm. Je snijdt er plakjes van of puntjes uit en eet het als je lekkere trek hebt of even iets zoets wilt. Maar het smaakt ook heel lekker bij een kaasplankje en een wijntje!
Reacties
Een reactie posten
Plaats je reactie