We gaan naar de overkant

Zoals ik al eerder schreef , is het aanbod op het eiland beperkt. Daarom plannen we ongeveer eens in het jaar een dagje 'naar de overkant'. Door ons wordt de overkant weleens gekscherend "de grote boze buitenwereld" genoemd omdat daar snelwegen zijn, en héél veel winkels, bedrijventerreinen en alle daarbij behorende drukte van auto's en mensen. En dat zijn we inmiddels niet meer gewend. Terwijl ik het schrijf, klinkt het bijna een beetje wereldvreemd 😉 Vanuit ons terras kunnen we het eiland duidelijk zien liggen, als de schemer invalt twinkelen kleine lichtjes van de dorpen ver weg en steken de hoge pieken van de bergen strak tegen de hemel af. Er staat weer een dagje naar de overkant in de planning. Op de koelkast hangt eigenlijk het hele jaar een papiertje waarop ik de dingen schrijf, die bij ons niet te koop zijn. Veel is hier in de basis te koop maar wil ik een bepaalde soort verf, een ander merk aquarelpapier of goede schoenen (om maar wat te noemen), dan...