Zij van dat eiland

    Ondanks alle tuinadviezen om tijdens hoogzomer niet aan de tuin te werken, proberen we de redelijk woeste tuin rond ons huis toch een beetje in toom te krijgen. Er ligt een druppelsysteem om de planten te voorzien van water. Dit druppelsysteem ligt grotendeels bovengronds en is beschermd tegen de zon met oude halfronde dakpannen. Zo weet je precies waar je niet met de schep in de grond moet steken. Dat is hier overigens nog niet zo eenvoudig want de grond zit vol met kleine brokjes gesteente en lava. En steeds komen er (net als grind) weer steentjes boven. Ik schuif ze elke keer weer naar de rand van de tuin. Op veel terrassen om ons huis staan wijnranken die op dit moment vol hangen met blauwe en witte druiven. Tussen sommige rijen met ranken staan aardappels, mais en witte kolen. Het is de eerste vorm van zelfvoorzienigheid van de omwonenden. Zelf hebben we twee olijven, een flinke citroenboom en een kleine mandarijnstruik. Aan klein spul heb ik de grote bos citroengras (Sereh) d

 De wegen hier zijn eigenlijk allemaal eenvoudig. Hier geen autosnelwegen, meerbaans-wegen of viaducten maar gewoon een lint asfalt, eventueel met belijning. Ze zijn goed begaanbaar en vrijwel overal is vangrails geplaatst of staan aan de rand van de weg van die hele grote betonblokken. Op sommige wegen staat houten vangrails - maar dat is gezichtsbedrog. Achter alle rondhouten palen en horizontale delen zit de metalen vangrail verscholen. Net zo sterk maar door het hout gaat de vangrail meer op in de omgeving. Straatverlichting, in die gezellige Zuid-Europese kleur, is er alleen in de bebouwde kom en soms een stukje er buiten. Naar ons huisje rijden gaat via een behoorlijke slingerweg en is voornamelijk zonder straatverlichting. Dat maakt dat je in de avond en nacht nóg rustiger rijdt. Beter. We houden niet zo van die snelheidsduivels en druktemakers. Hier zijn dus ook geen gescheiden rijbanen voor fietsverkeer en auto´s. Er zijn tot op heden nog niet zoveel fietsers en het lijkt er o

Nog niet zo lang geleden snoeide ik een paar takken van de enorme Oleanderstruik en knipte die meteen klein boven de snoeibak. Iedereen weet dat als je in de tuin bezig bent, je altijd wel een krasje of een beschadiging aan je handen oploopt. Dus ook nu. Maar nu raakten binnen 24 uur al die wondjes ontstoken, ze leken zelfs groter te worden en ik had onophoudelijke jeuk. Om gek van te worden! En langzaam werden mijn handen dikker van het vocht. Wat blijkt: alle delen van de Oleander zijn giftig... Toch maar even met die dikke handen naar een arts want het voelt niet fijn. Na een prikje en zalf was het leed al snel geleden. Maar vanaf dat moment gaan de handschoenen altijd aan bij het werk in de tuin! Ook als het 30 graden of meer is....   Ik kijk met andere ogen naar deze schoonheid  maar loop met respect iets ruimer om de grote struik heen.  

 Met bijna het hele jaar fijne temperaturen speelt ons leven zich veel buiten af. Er staat om die reden een stevige bank op de veranda. Tientallen jaren geleden door een vorige eigenaar gemaakt met dikke houten planken. De bank stond in de keuken maar vanaf het begin wisten we dat hij zou verhuizen naar de veranda. Het was een hele klus om het ding door de smalle deurtjes naar buiten te krijgen want naast het formaat was ook het gewicht wel "een dingetje". Het is hetzelfde dikke hout wat we terugvonden in één van de oudste bedden en wat E, de heer des huizes, gebruikte om een trapje te maken tussen de woonkeuken en het lager gelegen zitgedeelte. Hout van kwaliteit wat een leven mee gaat.   Op de foto lijkt de bank klein maar hij is ruim 2 meter breed. Ook in de avond zitten we er heerlijk! De bank buiten heeft heerlijke kussens en vanaf die plek kijken we zó de natuur in. Een stukje tuin, de vallei en daarna een bergkam. Een zicht wat nooit verveelt en waar we steeds nieuwe d

Een kilo komkommer kost op dit moment € 0,65. Koop je ze in Nederland per stuk, hier gaan ze per kilo. De komkommers zien er hier wél wat anders uit: een beetje dikker en meer gedrongen.  De Canarische Pepino De Canarische komkommer heeft - in tegenstelling tot zijn Hollandse broertje - stevig vruchtvlees met een ´bite´ en een licht bittere smaak. Het is een prima vruchtgroente om zo te eten! Een paar plakjes op een boterham met kaas of als frisse toevoeging in een zomerse salade. Een boterham heel dun besmeren met Sambal en dan een hele berg dunne plakjes (de kaasschaaf!) erop, is ook een heel erg lekker. Vooral Sambal Brandal, deze sambal heeft een mildere en zoetere smaak. Of gewoon zomaar plakjes op de borrelplank, en natuurlijk de Griekse tzatziki. Maar dan houdt het ook een beetje op..... Om jaarrond van deze groene jongens te genieten maak ik - met deze kiloprijzen - komkommers in zoetzuur, een beproeft recept van haar . De verhouding zoet-zuur is perfect en na een week of zes