Zij van dat eiland

We rijden na de Pyreneeën door naar Ágreda, waar we op de heenreis een nacht met regen gestaan hebben. Het lijkt heel lang geleden dat we hier het terrein op reden. Toen stonden er maar twee andere campers, nu is het een stuk voller. Ook de bomen zitten vol in het groen en met een zonnetje erbij ziet het er allemaal een stuk gezelliger uit! Op vrijwel dezelfde plek als toen, zetten we de Land Rover neer. Nu niet met de neus naar het zandpad, maar 'overdwars' waardoor we met de luifel naar het gras staan. Het zandpad is zo'n 2 kilometer lang. Wij staan aan het eind (of begin....) ervan en het is een geliefd pad voor de lokale bevolking om op te wandelen na de siësta. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen want elke dag dat je er overheen sloft, schuifelt of kwiek wandelt (afhankelijk van je leeftijd en conditie) kom je weer andere mensen tegen. Bijna iedereen heeft wel tijd voor een praatje, en Spanjaarden doen dat graag en uitgebreid. De huishoudelijke zaken op orde Al snel...

We blijven twee dagen in Pierrefitte Nestalas. De plek waar we staan ligt tegen een berg aan waar een 9 kilometer lang pad naar boven loopt. Het is een oud pad waar je te voet uiteindelijk de grens van Frankrijk naar Spanje kunt oversteken. Met Bas lopen we meerdere keren een stuk omhoog, het zicht op het dal en de hoge pieken van de Pyreneeën zijn op elk moment van de dag weer anders. Deze camperplaats is een gewilde plaats - zodra er iemand weg gaat, is binnen een uur de plek alweer bezet. We maken een wandeling het kleine dorpje. Midden in het dorpje loopt een klein stroompje maar de extra aangebrachte hoge betonnen wanden doen vermoeden dat het hier in het voorjaar met smeltwater weleens heel anders kan zijn. Opruimen! Aan het eind van de tweede dag ruimen we zoveel mogelijk op. De luifel alvast naar binnen, alle andere spullen alvast op de 'reisplek'. en spullen klaar leggen die we voor een reisdag nodig hebben. Morgen gaan we de Pyreneeën in en hopen in Spanje aan te kome...

Na drie heerlijke dagen reizen we vandaag  naar de Pyreneeën. Alles is weer ingepakt en we zeggen iedereen gedag. Afscheid nemen doet altijd zeer. En zo voelde het na alle gezelligheid met de familie. Dagen met zon, rosé en muziek. De kleine camping kwam zó uit een Franse film: Voor de receptie, die in de avond dienst deed als bar, stonden ronde tafeltjes en stoeltjes. Vlak ernaast stonden banken met houten tafels, aangevuld met een klein podium met simpel afdakje. Er hingen snoeren met gekleurde lichtjes die 's avonds aan waren. Bedenk daarbij live-muziek en het is helemaal compleet! Zittend aan de oever van een meertje waar we elke keer afkoelden, praatten we bij. De barbecue deed goed dienst en er werd geproefd van zelfgemaakte paella. We sliepen in de daktent en 's nachts hoorden we het geschuifel en geblaf van dassen die hier in het wild leven. Met nog een allerlaatste zwaai en bescheiden getoeter rijden we weg. We kijken voor ons uit, ieder met eigen gedachten... het is ...

  Af en toe is het lastig om goed internet te ontvangen, we rijden niet echt door dicht bevolkt gebied. Sterker nog, we vermijden zoveel mogelijk de grote steden. Te druk, te vol en teveel gekrioel. Bij tankstations is het over het algemeen geen probleem. Ik heb een ritme gevonden om een blog alvast in 'notities' of in 'Word' te maken en het beeldmateriaal alvast kleiner maken en op volgorde op te slaan. Als we dan online kunnen, is het een kwestie van plakken en knippen. Naar huis Na Gérardmer hebben we zo zachtjesaan besloten om tickets te bestellen voor de ferry die ons vanuit Huelva naar huis zal brengen. Maar jullie zitten pas halverwege Frankrijk! Hoor ik jullie denken. Klopt. Het is ook niet zo dat we in één lijn naar de ferry willen, integendeel! Maar ooit moeten we terug en ook in het Zuiden van Europa zijn de vakanties begonnen. Als de ferry vol is, moeten we een week wachten omdat er maar één keer per week eentje vertrekt. Regeren is vooruitzien! Dit soort ...

Het is vandaag maar een ritje van zo'n 230 kilometer: bestemming Louhans. We stoppen even omdat er op een gevel weer mooie beschilderingen zijn te zien en zoals altijd, maak ik er wat foto's van. Hier wordt de oude muurschildering weer opgeknapt... ... en deze kan je bijna antiek gaan noemen, maar minstens zo mooi! Vroeger dan we dachten zijn we in de buurt van Louhans. Even twijfelen we of we niet nog een stukje door zullen rijden.... Maar nee, g ewoon zo meteen al settelen, een lunch maken en genieten. Het hoeft niet elke dag een kilometer-dag te zijn. Hier linksaf, rechts onder het viaductje door. Verderop zou een bruggetje liggen en daar moeten we overheen. We rijden onder het viaduct door en dan... Wild-West rijden Dan houdt de weg op. Althans, de weg is opengebroken. Er staan hekken en iets verderop staan asfalteer-machines. De bestemming is maar 1200 meter verderop. Via de routeplanner geef ik een omweg in en opnieuw rijden we naar de camperplaats. Maar ook nu komen we i...

We vertrokken in de ochtend vanaf Lac de Madine, waar we heerlijke dagen hebben gehad. We verheugen ons op een volgende plek aan het water maar de tegenstelling bij aankomst kan niet groter: Gérardmer is een drukke stad met heel veel verkeer, overal mensen en geen enkele leuke plek aan het water om de Land Rover neer te zetten voor de nacht. De plaats ligt tegen het smalle deel van het gelijknamige meer aan en heeft een autoloos centrum aan het water. Een prachtige foto van Gérardmer dankzij Wikipedia.  Ik vond de plaats zó sfeerloos dat ik geen camera heb gepakt. Midden in de stad is wel een speciaal ingerichte camperplaats maar dat trekt ons totaal niet. Eerst maar eens Gérardmer uitrijden en kijken of we net buiten de stad een parkeerplaats vinden, het liefst dichtbij het water of met zicht op het water. O p de parkeerplaatsen die we tegenkomen, is een parkeerverbod van 22.00 uur - 07.00 uur, ingesteld om te voorkomen dat mensen toch aan het water willen overnachten, al dan ni...

We blijven drie dagen bij Lac de Madine en genieten van het water. Even onderdompelen om af te koelen en een stukje zwemmen. We zijn geen fan van honden op het strand, ook niet als het Bas betreft. Het is écht niet fijn als zo'n enthousiaste hond al spetterend langs je komt rennen en zich even lekker uit gaat staan schudden. Zwemmen met Bas Op zondagochtend - bewolkt - zijn we heel vroeg met Bas naar het strandje gegaan. We hadden het de vorige dagen al gezien: vroeg in de ochtend of later op de avond, als het rustig is op het strandje, is het beste moment om even met hem te spelen in het water. Bas ging helemaal uit zijn dak. Natuurlijk eerst stokken gooien en terughalen uit het water en later - de rust een beetje in dat drukke lijf van hem - een stuk met hem zwemmen. Het blijft zo leuk! Thuis gaat hij ook vaak mee naar het strand en in zee, maar krijgt dan vrijwel altijd daarna last van zijn oren. Veel jeuk, roodheid en vieze prut. De dierenarts heeft ons voorgedaan hoe we dat zo...

Ons plan was om naar Saint-Die-de-Vosges re rijden en van daaruit de " Route des Crêtes " te volgen. Maar als we links iets zien wat ons leuk lijkt, kunnen we zomaar de plannen veranderen. Zo ook vandaag. V anuit Verdun reden we het gebied Woëvre binnen. De route voor vandaag loopt door een prachtig natuurgebied. Het is hier groen en dunbevolkt. Onderweg zien we een vosje langs de kant van de weg en niet veel later steekt een marter over. Lac de Madine In het natuurgebied waar we doorheen rijden ligt Lac de Madine. Ik had het al op de kaart gezien en we zijn benieuwd of er een mogelijkheid is om daar in de buurt te overnachten. Een lekker verkoelend meer, het liefst met de mogelijkheid om te zwemmen, leek ons wel wat en dus sloegen we af richting Lac de Madine. Lac de Madine ligt in het Parc naturel régional de Lorraine, met veel groen en bomen.   E, de heer des huizes rijdt een beetje rond om dichterbij het water te komen.  Er ligt een groot terrein met zandpaden, velden en...

  Het schiet nog niet op om naar het zuiden af te zakken want het is veel te leuk om via allerlei weggetjes de regio te verkennen. Eèn zo'n plekje is in Dun-Sur-Meuse, waar we aan een zijrivier van de Maas staan. Het is een camperplaats waar wij met een Land Rover toch een beetje uit de toon vallen, maar dat maakt het alleen maar leuk! We kunnen voor € 8,00 overnachten, aansluiten op elektriciteit en gebruikt maken van het sanitair inclusief douche. Het is er heerlijk rustig en als de ergste warmte wat uit de lucht is, gaan we te voet op verkenning. Het plaatsje stelt niet zoveel voor, al staat er wel een klein 'frietkotje' op de kruising bij de brug waar druk gebruik van wordt gemaakt. We laten ons niet verleiden, zijn nieuwsgierig naar een gebouw (een kasteel? een kerk?) wat een stuk hoger ligt. Het is een behoorlijke klim, het pad is smal en gaat deels door bebossing. Dat is fijn, zo hebben we minder last meer van de warmte! Notre Dame de Bonne Garde Het blijkt de citade...