Zij van dat eiland

  Waar je ook bent, het weer - en de weersverwachting - is altijd een leuk onderwerp. Er is altijd wel wat over te vertellen, te mopperen of te wensen. Te koud, te warm, te nat of te droog. Het is hier niet anders. Vorige week lazen we in de weersverwachting dat er een 'grote kans' op een verandering was. Omdat wij maar een stipje in de oceaan zijn, is de weersverwachting altijd erg onzeker. Op zaterdag werd een 'code oranje' gegeven. Er werd veel wind en veel regen in korte tijd verwacht. Zondags, na het dagje op de ambachtsmarkt wilden we niet op de plek blijven staan aan de boulevard. We zijn weggereden en al snel een landweg opgereden die uitkwam in een vallei/ravijn vlak naast het plaatsje waar de ambachtsmarkt was. We stonden 'diep' in het ravijn - zo'n meter of 20 onder wegniveau. Schuin boven ons aan beide kanten de hoog opklimmende bergwanden met aan één kant in de verte, de kleine oranje lichtjes van de straten. Om ons heen was het donker. Een leuk

  Er wordt druk gesleuteld aan de Land Rover. Na schoonmaken, isoleren en tekenen is het echte opbouwen begonnen. Alles qua opbouwen, inbouwen of aanbouwen moet vanaf het vasteland komen. Hout, lijm, schroeven en de dagelijkse dingen zijn geen probleem hier. Apparatuur, of Land Rover specifieke zaken worden echter door E, de heer des huizes, opgezocht, prijzen en specificaties bekeken, en besproken. Daarna bestellen! Omdat het allemaal van overzee moet komen, zit er standaard een lever/transporttijd aan van minimaal drie weken. Elke keer als we de scooter van de postbode of het transportwagentje het transportbedrijf horen, zitten we op het puntje van de stoel. Wat komt 'ie vandaag brengen...? Inbouwen bij de Land Rover We hebben een koelunit. Het is heel basic, geen vriesgedeelte en heel bescheiden van formaat - alleen bedoeld voor het hoognodige. Voor ons geen vriezer met ijsblokjes voor de drankjes of grote hoeveelheden ingevroren vlees. Groeten en fruit zal waarschijnlijk in &#

  Vijgen. In Nederland kende ik ze alleen gedroogd. Min of meer geplet en verpakt in doorzichtige folie. Moeilijk van elkaar af te halen, plakkerig, onnatuurlijk zoet en vaak taai. Hier groeien vijgen in de volle grond in tuinen, staan ze op landjes naast de groenten en vind je ze langs de kant van de weg in het wild. Groen van buiten en reuze aantrekkelijk voor insecten zodra ze rijp worden. Aan de binnenkant dieprood en vol met eetbare pitjes. Het doet een beetje denken aan rozebottels, al die pitjes. Daar houdt de vergelijking ook meteen op. Als je ze plukt, 'bloedt' de boom een beetje en vanaf november tot half februari zie je bomen vol met vijgen. Verse vijgen De buurman overhandigde ons weer een tasje met vijgen, Vers van de boom. Vers zijn ze 4-6 cm groot. De eerste dag kan je ze eigenlijk zo, zonder te schillen (of 'pellen') eten. Daarna droogt het schilletje wat in, wordt taaier. Maar door de blender, gecombineerd met sinaasappelsap en ander fruit, kan het schi

  Terwijl de weken zich aan elkaar rijgen, de cruiseschepen volgeladen met toeristen aan-en afvaren, wordt er hard geklust aan de Land Rover. Er is niet altijd tijd om er een stukje over te schrijven, er zit immers maar 24 uur in een dag. Omdat het nu echt serieus winterweer is op de eilanden (heel veel wind en golven) valt er weleens een bezoek van een cruiseschip uit. Dan is er tijd om een blog te schrijven en kan ik soms helpen bij het klussen. Winterweer....hoor ik je denken. Hoe ziet dat eruit daar in het zuiden? Nou, windkracht 8-9, een heel onstuimige zee en lagere temperaturen. De afgelopen twee weken zagen we de temperaturen naar beneden zakken. Overdag niet hoger dan 19 graden en in de nacht gemiddeld zo'n 15 graden. Op het hoogste punt van het eiland, waar we wekelijks in alle vroegte overheen rijden, komt het kwik nu niet hoger dan 8-9 graden. De laatste week hebben we elke dag regenbuien - het zoete water waar zo naar verlangd werd! De afgelopen maanden heeft de Land R