Zij van dat eiland

 Nu het zomer is en de temperaturen stijgen, worden de klusjes in de tuin verschoven naar de vroege ochtend of de avond. Echt ingrijpende zaken schuiven we nu door naar de wintermaanden, als de dagen koeler zijn en het af en toe zal regen. Ik inspecteer de wijnrank die met lange uitlopers nogal slungelig wordt en zichzelf daarmee beschadigd. Hij staat tegen de muur, bij het trapje wat naar ons lager gelegen stukje tuin voert. De lange slierten worden al snel een soort grijparmen: aan het eind van elke sliert groeit een dun krullerig takje waarmee in de wind naar houvast wordt gezocht. Heeft ´ie eenmaal iets vast, draait hij zich binnen een paar dagen met dat krullerige takje muurvast. Soms lijkt het erop dat de druif zelfs knoopjes kan leggen met dat dunne krullerige takje. Een slimmigheidje van de natuur, want zo kan een druif veilig en windvast verder groeien.  We knipten weken geleden het gras op het kleine lapje land naast ons huis, zodat we er makkelijker kunnen zitten. Een heer

 Als we op reis gaan, zorg ik altijd dat ik iets op de breipennen heb staan. Ik vertelde al eens over mijn liefde voor wol en garen, maar ook over sokken breien en "Zen" zijn . Dus had ik tijdens onze laatste reis naar Nederland mijn kleine breipennetjes weer bij me en had ik (door wat vertraging) al een groot gedeelte van de eerste sok af. Ik zie de Hollandse wateren in al zijn blauwtinten, witte flarden van de wolken en het frisse lentegroen in deze sokken. En jij?

 Een vakantie in Nederland betekent voor ons eigenlijk een "werkvakantie": veel mensen zien en spreken. Zéker nu het door de pandemie een paar jaar geleden is. Het is heerlijk, gezellig en zó fijn om iedereen weer te zien maar van vakantie zoals velen dat kennen (luieren, een boekje, wandelen of een museum of stadje bezoeken...) is geen sprake: we hebben een agenda vol met afspraken. Gelukkig hebben we deze keer wel een aantal momenten geblockt in onze agenda, waarop geen visite gepland staat. Ondanks dat voelt het soms alsof we "op tournee" en doorreis zijn en zien we alleen ´s avonds de hotelkamer om te overnachten. En dat is jammer, omdat we op die manier niets zien van Nederland. In ieder geval hebben we mooi uitzicht vanuit de diverse hotelkamers waar we verblijven! Dit uitzicht doet bijna Frans aan... .. of uitzicht op een ouderwetse "Brink".. We hadden dus iets meer ademruimte in de agenda. Maar halverwege ons verblijf voelt het toch alsof we ee

 Naar de haven, de overtocht naar het grote buureiland, de bustocht naar het vliegveld....alles ging heel voorspoedig. Het is ook wel heel lekker om alleen met een rugzak te reizen! Met vertraging - wat weer een beetje ingehaald werd door wind in de rug - kwamen we midden in de nacht aan in een koud Nederland. Het hotel was dicht in de buurt, dus lekker snel onderuit na een relaxte reisdag. Voorpret We hadden een heel lijstje in ons hoofd gemaakt wat we wilden eten en dat was best al een heel lijstje geworden. Nee, we missen niets op het eiland maar een lekker broodje filet americain of ossenworst kent men niet en alleen al eraan denken, deed ons watertanden. Dus húp, op pad om die broodjes te scoren! Dan konden we dat alvast afstrepen... Al was het eitje niet echt de bedoeling, het smaakte heerlijk! We hadden drie dagen een huisje op een park in het Amsterdamse bos geboekt, waar we ´s middags terecht konden. Een vriendelijke vrouw begroette ons bij de receptie en vertelde waar on