Zij van dat eiland

En dan is het stil. Dagenlang... terwijl we heerlijk op La Palma zitten en ons vergapen aan de vulkanengroep van het eiland. De groep vulkanen strekt zich uit over 18 kilometer en er zijn meer dan 100 vulkanen. Op grote hoogte bewonderen we de imposante vulkaan De Deseada.  We rijden rond in het Parque Natural deCumbre Vieja en slapen tussen de naaldbomen, gaan naar het uiterste puntje in het zuiden en wandelen rond tussen de zoutpannen en kopen heel mooi fijn zout, Fleur de Sel. Op het hoogste punt van La Palma ligt het Observatorium Roque de los Muchachos. We boeken een rondleiding en vergapen ons aan de grootte van het heelal en de nietigheid van onszelf. We zwemmen in de ochtend in zee-bassins waar nog niemand is.... ..maar er is geen puf om er over te schrijven. Zij van dat eiland heeft een schrijversblock....

  Afgelopen week hebben we al het e.e.a. ingepakt en uitgezocht voor onze trip naar het buureiland La Palma. We gaan met de nachtboot, dus we hebben alle tijd om de spullen van de zondagmarkt uit te laden en de laatste zaken in te pakken. Bas heeft zijn eigen mand voor het reizen, hij past precies op de plaats van de bijrijdersstoel, E, de heer des huizes, heeft een handige constructie gemaakt waardoor Bas zijn eigen vaste plek heeft in de nacht. Na een klein hapje en drankje bij de kiosk in de buurt, rijden we naar de haven. Het is 5 minuten rijden, we hebben alle tijd. De Nachtboot Het blijkt dat de ferry voor ons op de gewone tijd vertrekt, maar eerst naar Tenerife vaart en pas daarna naar La Palma. Dit houdt in dat we langer onderweg zijn, de reistijd wordt hierdoor bijna vier uur. Een echte nachtboot dus. Als compensatie is de koffie en thee gratis aan boord. We zoeken een stoel en gaan onderuit. Bas blijft in de auto, onderin de ferry is het koel en de auto is voor hem vertrouwd.

Er hangt al een week een vreemde sfeer in huis... Er liggen overal boeken en van een bepaald soort. Soms zijn er spullen kwijt en wordt er gemopperd, maar de spullen opbergen, ho maar! Maar de spullen die overal in huis liggen, verdwijnen stuk voor stuk in de Land Rover. Dat kan maar één ding betekenen... We gaan weer op pad! Natuurlijk hebben die tweebeners het dan druk met spullen pakken. Wandelschoenen, kleren en ik weet niet wat al meer. Wat een gedoe! Als ze mijn voerbak en riem mee nemen zijn we toch klaar? Leve de lol, met zijn drieën in de auto en de paden op de lanen in, toch? Nee, er moeten extra papieren worden geprint, - want anders doen ze bij het boarden weer moeilijk - boeken uitgezocht en er worden lijstjes gemaakt met de plattegrond er naast. Zelfs de motorkap van de Land Rover gaat omhoog - de baas kijkt ernstig, vast een serieuze zaak - en reservoirs worden aangevuld. De Land Rover werd gewassen (beláchelijk..) en de tassen gepakt. We gaan niet lang en ook niet ver.

De Paasweek ligt achter ons en in tegenstelling tot het vasteland van Spanje (met veel regen en wind) hebben wij hier heerlijk weer. Afgelopen winter was goed: we hadden hier, ter plekke een aantal flinke regenbuien. Dit komt in dit deel aan de kust niet zo vaak voor, meestal valt de regen meer landinwaarts. Vandaar dat ik schrijf dat de winter 'goed' was. Tot de tweede helft van april is het weer hier nog veranderlijk, vaak koud en veel wind vertelde de buurman. Hij had het van zijn vader en die had het nog nooit verkeerd gehad... April doet wat hij wil! De zee als wasmachine Zoals ik al schreef, de lucht is strakblauw en een briesje uit het zuiden. Echt een dag om de SUP plank op de auto te leggen en beneden in de baai wat te spelevaren. We besluiten om één plank mee te nemen: als de één zwemt, kan de ander Suppen. Het zal toch wel weer even wennen zijn na de winterstop. In de winter is de wind bijna altijd te hard (windkracht 4/5 of meer..) om te kunnen Suppen. Het eiland h

In tegenstelling tot in Nederland, is Pasen in Spanje een feest van veel activiteiten en vertoon. De hele week voorafgaande aan Paaszondag heet Semana Santa en in die week zijn alle scholen dicht en bedrijven hebben vaak aangepaste openingstijden. Hier op de eilanden minder, maar op het vasteland worden die week veel processies gehouden, waarbij taferelen worden meegedragen op de schouders: beelden van het Bijbelse lijdensverhaal. Dit zijn geen eenvoudige plateaus met een beeld erop. Soms zijn de processies eenvoudig, waarbij maar een paar mannen nodig zijn om de baar te dragen waarop het beeld staat, vaker zijn er veel meer mannen nodig. Zie onderstaande foto, een processie in Malaga in de week voorafgaande aan Pasen. Hombres del Trono Deze dragers worden 'Hombres del trono' genoemd en drager zijn, is een erezaak. Je moet een goede conditie hebben om hiervoor in aanmerking te komen. Het plateau met beelden en aanverwante zaken is een enorm gevaarte en wordt door tientallen m

  Na bijna 60 kunstmarkten het afgelopen winterseizoen (2018/2019) is de rek er wel een beetje uit en als ik kijk naar het materiaal, lijkt alles een beetje sleets te worden. Tafels die nagekeken moeten worden, bevestigingen die hier en daar los zitten en zaken die langzaamaan wel eens een likje verf of een sopje kunnen gebruiken. Zelf begin ik er ook last van te krijgen: het opstaan in alle vroegte kost meer moeite. Einde van het hoogseizoen Het is duidelijk, het hoogseizoen zit erop. Nog een laatste cruiseschip en dan is het over, rest alleen nog de wekelijkse markt op zondag. Ook daar zal het na Pasen aanzienlijk rustiger worden. Als in Europa het voor- en hoogseizoen (de zomer) begint, breekt bij ons het (toeristische) laagseizoen aan. Raar maar waar... Het fijne van het toeristisch laagseizoen is, dat het qua weer (voor onze begrippen) de goede kant op gaat. In de winterperiode - het toeristische hoogseizoen - is het hier overdag 20 - 23 graden en 's nachts ca. 17 graden. Hee

  Ook wij hebben codes als het om een weerwaarschuwing gaat. Vaak gelden deze waarschuwingen voor de hele eilandgroep, soms alleen de westelijk of noordelijk gelegen eilanden. Heel soms een weerwaarschuwing voor sneeuwval, maar dat is alleen in de bergen en vaak hoger dan 1500 meter. Veel vaker gaat het om wind waarschuwingen of waarschuwingen voor hoge golven. Soms voor hevige regenval. Omdat we midden in de grote oceaan liggen, zijn veranderingen in het weer heviger, komen sneller maar zijn ook snel weer verdwenen. Bij een regenwaarschuwing dachten we in het begin "ach, een regenbui, of een dag met buien, wat is daar nou zo gevaarlijk aan. Daar hoeft toch niet voor gewaarschuwd te worden?" Weerwaarschuwing voor golven Inmiddels weten we beter. Het regenwater verdwijnt hier niet grotendeels in de bodem zoals in Nederland. Door de harde rotsachtige ondergrond wordt het water aan de oppervlakte afgevoerd. Hierdoor ontstaan watervallen en waterstromen op de meest onverwachte p

  Zoals ik al schreef, was er afgelopen weekend een Romeria (traditionele optocht in klederdracht met eten en drinken) want het was Dia de San Sebastian , een feestdag, alleen op dit eiland. De Romeria was groots en feestelijk! Het is een optocht waarin mannen en vrouwen in traditionele kleding de stad in komen lopen vanaf de vallei aan de rand van San Sebastian. Het is een lange sliert van groepen, ieder hun eigen streekkledij. Hier op het eiland is het voor de vrouwen een korenblauwe lange rok, geborduurd met gele margrieten. Daaronder extra onderrokken om het geheel meer volume te geven en om aan de zijkant een 'ophaal' te kunnen maken. Erop wordt een witte hooggesloten blouse gedragen, al dan niet met kant, en een soort nauwsluitend mouwloos vestje erover in het zwart. Het haar wordt tijdens de Romeria bijeen gehouden door een gele hoofddoek. De mannen dragen tijdens de Romeria een effen lange broek, daarop een soort kiel met daaroverheen een puntvestje en een hoed op het h

  Wat vliegt de tijd.. Na het laatste bericht over de chacaras, bleef het lang stil. Veel te lang naar mijn zin! Maar het is druk met de kunstmarkt, familie en vrienden die ons kwamen bezoeken, en er waren de nodige feestdagen. Familie kwam over en zag voor de eerste keer met eigen ogen waarover ik steeds schrijf. De hoge bergen, diepe dalen, de Spaanse mensen, kleine gehuchtjes en lekkere hapjes. We maakten tijd om bij te praten en we zagen een klein beetje door hun ogen weer de schoonheid van het eiland. De tijd ging helaas veel te snel voorbij en voor we het in de gaten hadden, stonden we ze alweer uit te zwaaien... Tijdens kerst en de jaarwisseling waren er vrienden over. Kerst wordt hier slechts één dag gevierd, 26 december een gewone werkdag. We vermaakten ons oudjaarsavond onder de cabana aan de voorkant van het huis en aten oliebollen en appelbeignets. De appelbeignets waren prima, de oliebollen iets minder. Ik heb me keurig gehouden aan de opgegeven tijd qua rijzen maar ze war